مجله بانیبر

مجله تکنولوژی و علمی بانیبر

مجله بانیبر

مجله تکنولوژی و علمی بانیبر

مجله بانیبر

باهم رشد کنیم.

۱۳ مطلب در مهر ۱۳۹۸ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

با حملات پانیک در ابتدا آشنا شویم!

حملات پانیک از جمله اختلالات روانی است که به معنای بروز نشانه‎ها‎ی ناگهانیِ وحشت، اضطراب، ترس بسیار شدید و نگرانی است. در این حالت که نوعی واکنش عصبی فوری به محرک‌های شرطی بیرونی است، قلب شما به شدت می‌زند و نمی‌توانید نفس بکشید. حتی شاید احساس کنید در حال دیوانه شدن یا مردن هستید یا دچار سکته مغزی یا قلبی شده اید و خطر را بسیار شدیدتر و بیش‌تر از آن‌چه در واقعیت هست، احساس می‌کنید. عدم درمان حملات پانیک ممکن است منجر به اختلال پانیک یا تشدید بیماری شود. این حملات ممکن است شما را از فعالیت‌های روزمره بازدارند. با این حال راه‌هایی برای درمان این بیماری وجود دارد و با درمان مناسب می‌توانید علائم پانیک را از بین ببرید یا به حداقل برسانید. البته توجه داشته باشید که برای تشخیص و درمان این وضعیت حتما به پزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

 

از جمله روش‌های جلوگیری از حملات پانیک شامل موارد زیر هستند :

  • ساکن نباشید و دائما حرکت کنید. سعی کنید بیش‌تر از از یک ساعت یک جا ننشینید.
  • نفس‌ خود را حبس نکنید و تمرین کنید که آرام و عمیق نفس بکشید.
  • نزدیک دوستان و خانواده و کسی که دوستش دارید بمانید.
  • در برنامه‌ی روزانه‌ی خود تمرینات ریلکسیشن را حتما قرار دهید.
  • سعی کنید مصرف کافئین، الکل و نیکوتین را خیلی کم کنید و ترجیحا قطع کنید.
  • به اندازه‎ای که بدنتان نیاز دارد بخوابید و استراحت کنید.
  • با مطالعه در رابطه با حمله پانیک اطلاعات بیش‌تری بدست آورید تا آگاهانه با این حملات برخورد کنید.

تفاوت حملات پانیک با ترس معمولی چیست؟

ترس همان احساس عادی ما هنگام روبه‌رو شدن با چیزی ناشناخته‌ یا موقعیتی نامناسب است که همه‌ی ما آن را تجربه کرده‌ایم. ترس واکنش غیر ارادی سیستم عصبی بدن ما به موقعیت‌های خطرناک یا خطرآفرین است. اما حملات پانیک موجی شدید و ناگهانی از اضطراب و وحشت است و به ناگهانی و فلج‌کننده بودن‌، شناخته می‌شوند. این حملات بدون هیچ اخطاری و ناگهانی رخ می‌دهند. حتی امکان این وجود دارد که وقتی در حالت آرامش یا در خواب هستید دچار حمله شوید.
این احتمال وجود دارد که برخی افراد تنها یک بار دچار حمله‌ی پانیک شوند، ولی بیش‌تر بیماران با تکرار آن در زندگیشان مواجه می‌شوند. علت تکرار حملات پانیک مواجهه فرد با موقعیت‌های محرک یا استرس‌زا مانند صحبت کردن در جمع یا عبور از یک پل در ارتفاع بالا است؛ مخصوصا اگر بیمار سابقه‌ی حمله‌ی پانیک را در این موقعیت‌ها داشته باشد. دلیل وقوع پانیک در این موقعیت‌ها این است که فرد با احساس خطر و ناچاری مواجه است.
شاید شما فقط با یک یا چند حمله‌ی پانیک در طول زندگیتان مواجه شده باشید و در بیش‌تر زمان‎‌ها احساس سلامتی و شادابی داشته باشید یا شاید حملات پانیک شما به دلیل بیماری‌های دیگری مانند اختلال پانیک، فوبیای ترس از اجتماع یا افسردگی رخ دهند. به هرحال حتما برایتان جالب خواهد بود اگر بدانید برای درمان حملات پانیک روش‌های درمانی اثربخشی وجود دارند تا بیماران بتوانند به زندگی عادی خود بپردازند.

از کجا بفهمیم دچار حمله‌های پانیک شده‌ایم؟

از کجا بفهمیم دچار حمله‌های پانیک شده‌ایم؟

معمولا بیماران زمانی دچار حملات پانیک می‌شوند که در منزل نباشند، ولی به هر حال این حملات ممکن است در هر زمان یا هر مکانی رخ دهد. بیمارانی وجود دارند که در حال پیاده‌روی، رانندگی، در سالن سینما، در زمان خرید از فروشگاه یا حتی استراحت در منزل این حملات را تجربه کرده‌اند.
علائم حمله‌ی پانیک به صورت سریع و ناگهانی ایجاد می‌شوند و معمولا پس از ده دقیقه به بیش‌ترین حد خود خواهند رسید. معمولا بیماران حملات پانیک را برای 20 تا 30 دقیقه تجربه می‌کنند و زمان آن از یک ساعت فراتر نمی‌رود. علائم شایع حمله‌ی پانیک عبارتند از:

  • بالا رفتن ضربان قلب یا تپش قلب؛
  • عرق کردن؛
  • احساس خفگی؛
  • تنفس کوتاه و سریع (در اصطلاح نفس‌نفس زدن)؛
  • لرزیدن؛
  • احساس سرگیجه، غش کردن؛
  • احساس سرما یا گرمای‌ شدید؛
  • احساس ناراحتی و درد در ناحیه‌ی قفسه‌ی سینه؛
  • احساس تهوع یا ناراحتی معده؛
  • احساس کرختی شدن در بدن؛
  • ترس از مرگ، عدم کنترل رفتار یا دیوانه شدن
  • حس غیر واقعی بودن یا جدا شدن از محیط و اطرافیان؛

حمله‌ی قلبی و حمله‌ی پانیک چه تفاوتی دارند؟

حمله‌ی قلبی و حمله‌ی پانیک چه تفاوتی دارند؟

اکثر علائم حمله‌ی پانیک در بدن فیزیکی هستند و برخی افراد به علت شدت احساس این نشانه‌ها آن را حمله‌ی قلبی در نظر می‌گیرند. دیده شده که اکثر افرادی که دچار حملات پانیک شده‌اند، برای درمان به دکتر یا اورژانس مراجعه کرده‌اند. درست است که جدی گرفتن نشانه‌هایی مانند مشکل تنفسی، تپش قلب و احساس درد در قفسه‌ی سینه ضروری است، ولی لازم است به این نکته توجه کنید که معمولا افراد حملات پانیک را با حملات قلبی اشتباه می‌گیرند ولی تا به حال برعکس این مورد رخ نداده است.

افراد مبتلا به اختلال پانیک‌ چه علائم و نشانه‌هایی دارند؟

افراد زیادی هستند که در طول زندگیشان حملات پانیک را تجربه می‌کنند ولی با مشکل یا عوارض جانبی دیگری مواجه نمی‌شوند. اگر جزو افرادی هستید که تا بحال تنها یک یا دو حمله‌ی پانیک داشته‌اید، جای نگرانی نیست. ولی برخی از افرادی که با حملات پانیک مواجه می‌شوند، در واقع دچار اختلال پانیک هستند. دلیل ایجاد اختلال پانیک در فرد رخ دادن مکرر حملات پانیک، تغییرات عمده در رفتار معمول فرد، و نگرانی و استرس زیادی است که برای رخ دادن حمله‌های بعدی حس می‌کند.

چگونه اختلال پانیک را تشخیص دهیم؟

چگونه اختلال پانیک را تشخیص دهیم؟

اگر تجربه‌ی علائم زیر را دارید، این احتمال وجود دارد که از جمله افراد مبتلا به اختلال پانیک باشید:

  • اگر سابقه‌ی حملات ناگهانی و مکرر پانیک را دارید که به وقوع موقعیت خاصی وابسته نبوده است؛
  • در صورتی که رفتارتان در زندگی روزمره به دلیل حمله‌های پانیک دچار تغییر شده باشد، برای مثال از برگشتن به مکان‌هایی که قبلا حمله‌ی پانیک را در آن‌ها تجربه کرده‌اید فرار می‌کنید.
  • اگر در مورد وقوع حمله‌های پانیک در آینده احساس نگرانی می‌کنید؛
  • نکته‌ی جالبی که در مورد حمله‌ی پانیک وجود دارد این است که زمان معمول آن چند دقیقه به طول می‌انجامد ولی در زندگیتان تاثیری طولانی دارد. اگر جزو مبتلایان به اختلال پانیک باشید، تکرار زیاد حملات پانیک در زندگیتان تأثیر خود را خواهد گذاشت. تداعی شدن ترس و وحشت زیادی که در زمان حمله تجربه کرده‌اید، بر اعتماد به نفستان تأثیر مخربی خواهد گذاشت و روند زندگی عادیتان را با مشکل مواجه خواهد کرد.
  • به دلیل این‌که تگرانی زیادتان بین حمله‌های پانیک که ریشه در ترس از حملات بعدی دارد. مانع آرامش و تمرکز شما در زندگی روزمره می‌شود، اضطراب طولانی مدت همیشه فلج‌کننده بوده است.
  • دلیل دیگر این است که با فرار کردن از حضور در مکان‌ها یا موقعیت‌هایی که سابقه‌ی حمله‌ی پانیک را در آن‌ها داشته‌اید یا عدم حضور در مکان‌هایی که امکان دارد در صورت وقوع حمله در آن‌ها نتوانید کمک بگیرید یا خارج شوید. دچار خودداری فوبیایی خواهید شد و سطح پیشرفته این بیماری قابل تبدیل به آگورافوبیا یا ترس از مکان‌های شلوغ است.

اختلال پانیک به همراه آگورافوبیا

اختلال پانیک به همراه آگورافوبیا

در گذشته تصور می‌شد که آگورافوبیا بیماری ترس از مکان‌های باز و عمومی است، ولی امروزه ثابت شده که آگورافوبیا تحت تاثیر حملات پانیک ایجاد می‌شود. آگورافوبیا موجب می‌شود فرد نگران وقوع حمله‌ی پانیک در موقعیت‌هایی باشد که فرار از آن‌ها برایش سخت یا خجالت‌آور است یا نتواند کمک دریافت کند.
در نهایت این ترس‌ها از رفتن شما به مکان‌های شلوغ مانند باشگاه‌های ورزشی و مراکز خرید یا استفاده از وسایل نقلیه مانند هواپیما، مترو و حتی ماشین شخصی جلوگیری می‌کند. حتی در صورت شدت بیماری فقط در خانه‌ی خود و کنار عزیزانتان احساس امنیت خواهید کرد.
مکان‌ها و کارهایی که احتمال دارد افراد دچار آگورافوبیا از آن‌ها اجتناب کنند:

  • مصرف هر نوع خوراکی که احتمال حمله‌ی پانیک را افزایش دهد، مانند کافئین، الکل، داروها یا خوراکی‌های خاص. این موارد علاوه بر ایجاد سردرد در برخی افراد، باعث تشدید نشانه‌های پانیک نیز می‌شوند.
  • حضور در مکان‌های عمومی که فرار کردن از آن‌ها سخت باشد، مثل سالن تئاتر، رستوران‌‌ها، فروشگاه‌ها و مخصوصا وسایل نقلیه‌ی عمومی؛
  • مکان‌هایی که وقوع حمله‌ی پانیک در آن‌ها موجب خجالت فرد خواهد شد؛ مثل مهمانی‌های رسمی؛
  • رانندگی و حتی بیرون رفتن ار خانه بدون همراه؛
  • فعالیت‌هایی که از نظر فیزیکی سخت باشند، به دلیل این‌که ممکن است موجب حمله‌ی پانیک شود؛
  • اگرچه آگورافوبیا می‌تواند در هر زمانی شکل بگیرد، ولی احتمال بیش‌تری وجود دارد که یک سال پس از شروع اولین حملات مکرر ایجاد شود.

علت‌های حمله‌ی پانیک و ایجاد اختلال پانیک

اگرچه دلیل وقوع حملات پانیک و ایجاد اختلال پانیک در بیمار هنوز به صورت دقیق مشخص نشده، ولی ثابت شده که حمله‌ها‌ی پانیک در خانواده‌ها به صورت ارثی است. به علاوه، احتمال زیادی وجود دارد که میان حملات پانیک و تغییرات اساسی در سبک زندگی افراد ارتباط مستقیمی وجود داشته باشد. تغییرات مهم زندگی مثل ، ازدواج، فرزنددار شدن یا طلاق، فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، ورود به محل کار جدید یا از دست دادن شغل، اضطراب زیاد، مرگ عزیزان، و غیره نیز می‌توانند محرک حمله‌ی پانیک باشند.
به علاوه حملات پانیک می‌توانند به دلیل وقوع مشکلات یا بیماری‌های فیزیکی هم رخ دهند. اگر از جمله افرادی هستید که از نشانه‌های پانیک رنج می‌برید، لازم است حتما با مراجعه به پزشک متخصص از نظر این موارد بررسی شوید:

  • هیپوگلیسمی (قند خون پایین)؛
  • پرکاری تیروئید؛
  • پایین افتادگی دریچه‌ی میترال (مشکل قلبی کوچکی که بر اثر درست بسته نشدن یکی از دریچه‌های قلب ایجاد می‌شود)؛
  • قطع مصرف یک داروی خاص
  • مصرف مواد محرک (آمفتامین‌ها، کوکائین و کافئین)؛

روش‌های درمان حمله‌ی پانیک و اختلال پانیک

روش‌های درمان حمله‌ی پانیک و اختلال پانیک

خبر خوب این است که حمله‌ها و اختلال پانیک قابل درمان هستند و به طور معمول با استراتژی‌های خوددرمانی یا چند جلسه درمان، به صورت کامل رفع می‌شوند.

1. روش درمانی رفتار آگاهانه
روش درمانی رفتار آگاهانه مؤثر‌ترین راه برای درمان حمله‌های پانیک، اختلال پانیک و آگورافوبیاست. تمرکز درمان رفتار آگاهانه بر فکر کردن در مورد الگوها و رفتارهایی است که محرک حمله‌ی پانیک هستند. در واقع این روش به فرد کمک می‌کند تا به ترس‌هایش به صورت واقع‌بینانه نگاه کند.
برلی مثال اگر در حال رانندگی دچار حمله‌ی پانیک شوید، از وقوع تصادف یا احتمال حمله‌ی قلبی وحشت خواهید کرد، ولی باید بدانید که احتمال این موارد بسیار کم است. تنها مشکلی که برای شما رخ می‌دهد این است که مجبور شوید خودرو خود را به کنار جاده هدایت کنید و برای مدتی توقف داشته باشید. وقتی به خودتان یادآوری کنید که هیچ اتفاق وحشتناکی قرار نیست رخ بدهد، تجربه‌ی حمله‌ی پانیک بعدی با ترس کم‌تری همراه خواهد بود.
2. روش درمانی افشا
در روش درمانی افشا شما در یک محیط امن و تحت کنترل در معرض حالات فیزیکی پانیک قرار داده می‌شوید. این روش برای پیدا کردن راه‌های بهتر کنار آمدن با حملات بسیار مفید است. شاید از شما خواسته شود که سرتان را به اطراف بچرخانید، نفس‌نفس بزنید، یا نفس‌ خود را نگه دارید. یعنی در این تمرینات برای حالات و احساسات پانیک شبیه‌سازی صورت می‌گیرد. پس از چند بار تکرار این تمرینات، ترس شما از وقوع این علائم کم‌تر می‌شود و قادر به کنترل حملات پانیک‌ خواهید بود.
اگر به آگورافوبیا دچار هستید، قرار گرفتن در موقعیت‌هایی که از آن‌ها ترس دارید بخشی از درمانتان است. در روش درمانی افشا برای فوبیاهای خاص، فرد آن‌قدر در معرض موقعیتی که از آن می‌ترسد قرار می‌گیرد تا به تدریج آن ترس از بین برود. در طول این تجربه شما مطمئن خواهید شد که این موقعیت آسیبی در پی نخواهد داشت و قادر به کنترل احساساتتان خواهید بود.
3. روش درمان دارویی برای حملات پانیک
استفاده از دارو برای درمان موقت اختلال پانیک با کاهش برخی علائم آن مناسب است ولی دارو قادر به درمان کامل یا حذف علائم نیست. مصرف دارو در موارد بسیار شدید می‌تواند مفید باشد، ولی به تنهایی کاربرد ندارد. بلکه زمانی موثر خواهد بود که به عنوان مکمل درمان‌های دیگر و با تغییر سبک زندگی فرد همراه باشد. در واقع مهم‌ترین بخش درمان حملات پانیک، تشخیص علت وقوع آن است.

داروهایی که معمولا برای اختلال پانیک به کار گرفته می‌شوند، عبارتند از:

داروهای ضدافسردگی: لازم است که این داروها را به صورت مداوم مصرف کنید، نه فقط در هنگام حمله. چون برای تاثیرگذاری این داروها در بدن چندین هفته زمان لازم است.
بنزودیازپین‌ها: این داروها جزو داروهای ضد اضطرابی هستند که تاثیر زمانی سریعی دارند (معمولا بین نیم ساعت تا یک ساعت). مصرف بنزودیازپین‌ها در زمان حمله‌ی پانیک موجب برطرف شدن سریع علائم می‌شود. ولی آن‌ها باید در مصرف آن‌ها احتیاط کنید. چون به شدت اعتیادآورند و قطع کردن مصرفشان می‌تواند عوارضی جدی به دنبال داشته باشد.
چمد نکته دیگر وجود دارد که برای کمک به خودتان لازم است بدانید
درست است که برای درمان حمله‌های پانیک، کمک و درمان تخصصی بسیار موثر است، ولی کارهای زیادی وجود دارد که با انجام آن‌ها می‌توانید به خودتان کمک کنید:
1. ارتباط صمیمی با خانواده و دوستان‌تان را حفظ کنید.
در زمان احساس تنهایی، اضطراب شما افزایش می‌یابد. بهتر است رابطه خود را با افرادی که برایتان ارزش قائل هستند حفظ کنید. اگر احساس تنهایی می‌کنید فقط کافی است خودتان را برای ملاقات با افراد جدید و دوستی با آن‌ها تشویق کنید.
2. در مورد پانیک و اضطراب آن مطالعه کنید.
هر چه در مورد پانیک اطلاعات بیش‌تری داشته باشید، مقدار بیش‌تری از اضطراب و سردرگمی‌تان رفع می‌شود. بنابراین در مورد اختلال پانیک، اضطراب، و احساس ترس ناشی از حمله‌ی پانیک مطالعه کنید. با مطالعه‌ی این موارد مطمئن خواهید شد که شما در حال دیوانه شدن نیستید و حالات و احساساتی که در زمان حمله‌ی پانیک تجربه می‌کنید عادی هستند.
3. الکل و سیگار و کافئین مصرف نکنید.
مصرف این مواد خطر وقوع حمله را در افراد مستعد افزایش می‌دهد. پس بهتر است از مصرف سیگار، الکل، قهوه و هر نوشیدنی دارای کافئین‌ دیگری اجتناب کنید. حتی در مصرف داروهایی مانند قرص‌های لاغری و داروهای سرماخوردگی بدون خواب‌آلودگی که حاوی مواد محرک هستند، احتیاط کنید.
4. به صورت منظم به ورزش بپردازید.
ورزش طبیعی‌ترین روش برای رفع اضطراب است، مخصوصا ورزش‌های هوازی ریتمیک مانند ایروبیک، شنا، دویدن یا حتی پیاده‌روی که در آن‌ها فعالیت همزمان دست‌ و پا ضروری است. می‌توانید به صورت روزانه حداقل نیم ساعت و در سه دوره‌ی ده دقیقه‌ای ورزش کنید.
5. تمرین‌های ریلکسیشن را انجام دهید.
انجام منظم فعالیت‌هایی مثل یوگا و ریلکسیشن باعث آرامش بدن می‌شود. بنابراین لازم است با صرف زمان‌های منظم در برنامه روزانه‌، به افزایش تعادل فکری‌تان کمک کنید.
6. به میزان کافی و با آرامش بخوابید.
کم‌خوابی یا مناسب نبودن شرایط خواب باعث افزایش اضطراب می‌شود. برنامه روزانه‌تان را طوری تنظیم کنید که هر شب حداقل ۷ تا ۹ ساعت خواب آرام داشته باشید.
7. کنترل تنفس‌تان را یاد بگیرید.
تنفس سریع (Hyperventilation) موجب وقوع حالاتی می‌شود که در هنگام حمله‌ی پانیک به وجود می‌آیند. مثل گیجی و سختی قفسه‌ی سینه. از طرف دیگر تنفس عمیق برطرف کننده‌ی علائم پانیک است. بنابراین شما با کنترل تنفس‌تان، قادر به آرام کردن خودتان در زمان شروع اضطراب خواهید بود. با کنترل بهتر تنفس‌تان، مدیریت موثرتری هم بر ترس‌تان خواهید داشت.

  • نازنین شاهین
  • ۰
  • ۰

امکان ابتلا به آلزایمر زودرس در جوانی هم وجود دارد؟

نام بیماری آلزایمر یا فراموشی برای همه آشنا و شنیده شده است. در سال 1906 آلویز، روانپزشک آلمانی این بیماری علاج ناپذیر را به جهانیان معرفی کرد. برخی بر این باورند که فقط سالمندان به این بیماری دچار می شوند اما این تصور همیشه درست نیست. به طور کلی این بیماری بیشتر در سنین بالای 65 بروز می کند اما امکان ابتلا جوانان نیز به این بیماری وجود دارد که به آن آلزایمر زودرس گفته می شود. در ادامه بیشتر به علائم این بیماری، روش های تشخیص و درمان آن خواهیم پرداخت.
ممکن است برای شما پیش آمده باشد که نام یکی از آشنایان، تاریخ تولد، مناسبت یا حتی تاریخ روز جاری را فراموش کنید و یا کلید، موبایل یا وسیله ضروری را در منزل جا بگذارید. گاهی حس کنید مسیر خانه به محل کار برایتان نا آشناست. ترتیب مراحل انجام کاری که بارها آن را انجام داده اید مانند آشپزی را فراموش کنید. خاطراتی که بخش مهمی از زندگی شما هستند را به یاد نیاورید. این فراموشی ها میتوانند برای همه اتفاق بیافتند اما حتی اگر شما در سنین 40 سالگی هم باشید ممکن است از علائم آلزایمر جوانی باشند، پس این نشانه ها را جدی بگیرید.
آلزایمر زودرس قبل از 65 سالگی تشخیص داده میشود. این بیماری معمولا در دهه های 40 و 50 بروز میکند اما احتمال اینکه بعضی افراد در دهه 30 سالگی با آن درگیر شوند نیز وجود دارد.
بیماری آلزایمر سبب می شود به تدریج در توانایی فکر کردن درست، قدرت حافظه و در نهایت مراقبت از خودتان دچار مشکل شوید، این خبر تکان دهنده ای است و بیانگر آن است که باید خودتان را برای تغییراتی که پیش رو دارید آماده کنید. باید با برنامه ریزی مطمئن شوید که با گذشت زمان مراقبت های لازم را دریافت میکنید. برای این کار باید از اعضای خانواده و دوستانتان کمک بگیرید و حتی می توانید در ابتدا با مراجعه متخصص مغز و اعصاب و به دفاتر انجمن آلزایمر و گرفتن راهنمایی و مشاوره خودتان را برای رویارویی با مشکلات آینده آماده کنید.

 

نشانه های آلزایمر زودرس چیست؟

نشانه های آلزایمر زودرس

طبق آمار انجمن آلزایمر بیشتر از 5 میلیون نفر در آمریکا به آلزایمر دچار هستند. حدود 5 درصد از این افراد به آلزایمر زودرس مبتلا هستند.

اکثر افراد فکر می‌کنند بیماریی‌هایی همچون آلزایمر، سکته مغزی، سکته قلبی و …فقط در افراد میانسال و افراد مسن‌تر پیش می‌آید، اما این تفکر غلطی است.

تشخیص آلزایمر زودرس در جوانی دشوار است، چرا که گاهی میتوان علائم بیماری را ناشی از استرس یا مسائل روزمره زندگی مانند فشار کار و زندگی دانست.
زمانی که آلزایمر روی مغز تاثیر بگذارد سبب کاهش توانایی های حافظه و قدرت تفکر می شود. این تاثیرات اغلب به آرامی اتفاق می افتد و میتواند در هر فرد متفاوت باشد به طور کلی آلزایمر را میتوان متداول ترین شکل زوال عقل دانست. اختلال در عملکرد حافظه و سایر توانایی های ذهنی که در زندگی روزمره تاثیر بگذارد را زوال عقلی می گویند.

علائم زیر نشانه های بیماری آلزایمرهستند:

۱. ضعیف شدن حافظه
زمانی که بیشترازحد معمول فراموشکار می شوید، به طور مثال بیشتر اوقات تاریخ‌ها یا رویدادهای مهم را فراموش میکنید و نیاز به یادآوری‌های مکرر دارید، باید به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.
۲. ایجاد مشکل در برنامه‌ریزی و حل مسائل
اگر در برنامه‌ریزی یا پیگیری برنامه‌هایتان دچار مشکل میشوید، ممکن است به آلزایمر دچارباشید. اگر چنین باشد کار کردن با اعداد برای شما سخت خواهد بود. در این صورت حل مسائل و انجام محاسبات ریاضی برای شما تبدیل به یک چالش خواهد شد.
۳. بروز مشکل در انجام وظایف معمول
گاهی فرد مبتلا به آلزایمر دچار مشکل عدم تمرکز می شود. با پیشرفت بیماری انجام فعالیت های روزمره ای که نیازمند تمرکز و تفکر هستند، زمانبر خواهند شد. امکان دارد فرد در هنگام رانندگی دچار مشکل شده و در مسیری آشنا گم شود. این مورد یکی از نشانه های مهم آلزایمر زودرس است.
۴. اِختلال در تشخیص زمان یا مکان
مشکل داشتن با دنبال کردن تاریخ ها و درک نادرست از گذر زمان دو علامت رایج آلزایمر زودرس هستند. برنامه‌ریزی برای اتفاقات آینده برای فرد مبتلا به آلزایمر دشوار است، چون این اتفاقات سریع اتفاق نمی‌افتند. با پیشرفت بیماری آلزایمر فرد در مورد مکانی که در آن حضور دارد، نحوه، مسیر و دلیل رفتنش به آن محل شدیدا دچار فراموشکاری می شود.
۵. کاهش بینایی
اختلالات بینایی نشانه دیگری از آلزایمر است. امکان دارد در زمان مطالعه یا رانندگی در تشخیص فاصله، رنگ و کنتراست دچار مشکل شوند. البته گاهی به علت سردرد ممکن است دچار اختلال بینایی  بشوید، از این رو بهتر است برای تشخیص، به پزشک مراجعه کنید.
۶. ایجاد مشکل در یافتن واژه‌های درست
افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است در هنگام صحبت کردن ناگهان حرفشان را قطع کنند، چون امکان دارد فراموش کنند که با چه کلمه ای می توانند جمله خود را تمام کنند. به همین دلیل اغلب حرف های تکراری میزنند. آنها ممکن است برای یافتن واژگان مناسب برای موضوعات خاص با مشکل مواجهه شوند. به همین دلیل شروع مکالمه یا شرکت در یک بحث برای فرد مبتلا به آلزایمر سخت به نظر میرسد.
۷. قرار دادن وسایل در جاهای اشتباه
اگر مبتلا به آلزایمر زودرس باشید امکان دارد وسایل را در جاهای اشتباه و غیر معمول بگذارید. در این زمان تمرکز کردن و به خاطر آوردن جایی که وسیله را در آن قرار داده اید به شدت دشوار است، تا جایی که ممکن است فکر کنید شخصی وسیله شما را دزدیده یا قصد شوخی با شما را دارد. با پیشرفت بیماری این مشکل بیشتر اتفاق خواهد افتاد.

۸. ایجاد مشکل در تصمیم‌گیری
امکان دارد افراد مبتلا به آلزایمر زودرس در تصمیم گیری های مالی دچار مشکل شوند، این موضوع باعث گرفتن تصمیمات مالی غلط و زیان بار می شود. به طور مثال فرد مبلغی بیشتر از مقدار خریدش به فروشنده می پردازد.
اغلب فرد بیمار نسبت به رعایت بهداشت فردی بی توجه میشود و ممکن است تعداد دفعات استحمام یا تعویض لباس های کثیف وی به شدت کاهش یابد.

۹. کنار کشیدن از کار و فعالیت‌های اجتماعی
با پدیدار شدن علائم این بیماری، امکان دارد متوجه شوید که هر روزبیشتر ازقبل از فعالیت‌های اجتماعی، پروژه‌های کاری یا سرگرمی‌هایی که قبلا برایتان جذاب بودند، دوری می‌کنید. این فاصله گرفتن با پیشرفت بیماری بیشتر نیز خواهد شد.

۱۰. ایجاد تغییرات در خُلق خو و شخصیت
در خلق و خو و شخصیت فرد مبتلا به آلزایمر زودرس نوسانات شدیدی بروز می کند. برخی از این تغییرات عبارتند از:

  • گیجی
  • افسردگی
  • اضطراب
  • ترس و وحشت
    ممکن است متوجه شوید که وقتی اتفاق خارج از روال معمول رخ می دهد، شدیدا تحریک و خشمگین می‌شوید.

آلزایمر و ژنتیک

ارتباط آلزایمر با ژنتیک

بیشتر محققان معتقدند چندین عامل باعث بیماری آلزایمر زودرس می شوند و این بیماری فقط محدود به یک عامل مشخص نیست و علت دقیق آن به طور کامل مشخص نیست.
طی تحقیقات محققان ژن هایی کشف شدند که احتمال دارد به طور مستقیم باعث آلزایمر شوند یا در ابتلا به آن نقش داشته باشند. این ژن ها موروثی هستند. دارا بودن این ژن ها میتواند باعث بروز آلزایمر زودرس شوند. احتمال داده می شود کمتر از 5 درصد از آلزایمرهای تشخیص داده شده بخاطر وجود این ژن ها باشند. البته تحقیقات درباره این مساله به پایان نرسیده است.

عامل های خطرساز آلزایمر زودرس

همانطور که گفته شد آلزایمر لزوما با افزایش سن اتفاق نمی افتد، اما با بالا رفتن سن خطر ابتلا به آن بیشتر می شود، به طوری که در سالمندان بالای 85 سال ریسک ابتلا به آلزایمر در حدود 50 درصد می باشد.
اگر یکی از والدین، خواهر یا برادر یا یکی از فرزندان به آلزایمر مبتلا باشند، احتمال مبتلا شدن شما به آلزایمر بیشتر می شود. همچنین اگر بیشتر از یک نفر از اعضای خانواده به آلزایمر مبتلا باشند،، احتمال ابتلای شما نیز بسیار بیشتر خواهد شد.

روش تشخیص آلزایمر زودرس چیست؟

روش تشخیص آلزایمر زودرس

آزمایش یا روش مشخصی برای تشخیص آلزایمر زودرس وجود ندارد، اما متخصص مغز و اعصاب با بررسی چند راه و گروهی از علائم میتواند ابتلا یا عدم ابتلای شما به این بیماری را تشخیص دهد.
متخصص مغز و اعصاب در ابتدا در رابطه با سابقه پزشکی و علائمی که در حال حاضر برایتان آزار دهنده هستند، سوال نموده، سپس از شما تست هایی گرفته میشود تا حافظه تان بررسی شود و مشخص شود که برای حل مسائل چگونه عمل می کنید.
بعد از این مرحله با انجام آزمایشات تصویر برداری نظیر ام آرآی یا اسکن ایجاد یا عدم ایجاد تغییرات در مغز شما بررسی میشود. سپس در صورت نیاز و صلاحدید پزشک آزمایشات ژنتیک انجام میشود تا بررسی شود که حامل ژن های آلزایمر زودرس هستید یا خیر.

علت بروز آلزایمر زودرس چیست؟

اکثر کارشناسان معتقدند که بیماری آلزایمر به‌ علت تجمع پروتئینی به نام آمیلوئید در مغز ایجاد می‌شود.
بیشتر پزشکان و کارشناسان بر این باورند که تجمع پروتئینی به نام آمیلوئید در مغز باعث بروز بیماری آلزایمر می شود. میزان بیش‌ازحد این پروتئین در چگونگی فکر کردن فرد تأثیرگذار است.
گاهی، این بیماری جنبه‌ی ارثی دارد و امکان دارد به دلیل وقوع تغییراتی در ژن‌هایی که از والدین منتقل می‌شوند، رخ دهد.
از آنجایی که هنوز دلیلی برای بروز زود هنگام آلزایمر در بعضی افراد پیدا نشده، تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد.

توصیه‌ها و درمان دارویی برای آلزایمر زودرس

درمان دارویی آلزایمر

درحقیقت هم اکنون هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. در بعضی موارد علائم آلزایمر را می توان تا حدی با داروهایی که برای بهبود و تقویت حافظه یا کم کردن اختلالات خواب استفاده می شوند، برطرف کرد. برای درمان های جایگزین تحقیقاتی در دست انجام است.
قسمت مهمی از کنترل بیماری آلزایمر، مثبت اندیشی است. باید به کارها و فعالیت هایی که هنوز از انجامشان لذت می‌برید، ادامه دهید. همچنین روش های گوناگونی مانند یوگا و تنفس عمیق برای تمدد اعصاب پیشنهاد می شود.
به سلامتی و تناسب اندام خود توجه کنید. برای اینکارغذاهای سالم بخورید، ورزش منظم را فراموش نکنید.
داروهایی برای کاهش بعضی علائم آلزایمر زودرس وجود دارند. ممکن است متخصص مغز و اعصاب داروهایی مانند دونپزیل (آریسپت)، ذگالانتامین (رازادین)، ممانتین (نامندا)، ریواستیگمین (اگسلون)، دونپزیل/ ممانتین (نامزاریک) را برای کند کردن روند ضعف حافظه تجویز کند.
این داروها علائم بیماری را تا چند ماه یا حتی چند سال به تأخیر می اندازند و یا بهبود می بخشند. آنها می توانند زمان بیشتری برای داشتن یک زندگی مستقل را به شما بدهند. بعلاوه ممکن است متخصص مغز و اعصاب برای درمان بی خوابی، هراس شبانه، مقابله با اضطراب و سایر مشکلات مرتبط با آلزایمر، استفاده از قرص خواب، داروهای ضدافسردگی یا آرام‌بخش‌ها را برای شما مناسب ببیند.

چگونه خود را برای آینده و رویارویی با این بیماری آماده کنید؟

چگونه خود را برای آینده و رویارویی با این بیماری آماده کنید؟

مواردی هست که باید زودتر برای آنها برنامه‌ریزی کنید تا در آینده برایتان مشکل ساز نشوند. مثلا، بهتر است به یک وکیل مراجعه کرده و با او درمورد مسائل حقوقی تان مشورت کنید.
به یکی از نزدیکان قابل اعتمادتان وکالت دهید تا در روزهایی که دیگر قادر به تصمیم گیری های مالی و یا حتی تصمیمات مرتبط به سلامتتان نیستید، به جای شما تصمیم گیری کنند.
بهتر است درباره نحوه‌ی پرداخت هزینه‌های مرتبط با سلامت و درمانتان نیز فکر کنید. جلسه ای با اعضای خانودتان گذاشته و با آنها در مورد مسائل مالی و میزان پولی که باید برای درمان هزینه کنید صحبت کنید.
محیا کردن تجهیزات ایمنی که در خانه به آنها نیاز خواهید داشت و یا کمک گرفتن از پرستاری حرفه‌ای مساله دیگری است که باید به آن توجه کنید.
یک گروه حمایت کننده برای مراقبت از خودتان تشکیل دهید. اعضای خانواده، بستگان، دوستان و آشنایان، همسایه ها و صد البته پزشک معالجتان میتوانند از اعضای این گروه باشند. موضوع قابل اهمیت این است که تعیین کنید به چه چیزهایی نیاز دارید، برنامه‌ی مشخص و واقع‌بینانه‌ای آماده کنید و اطرافیان‌تان را در جریان آنها قرار دهید.

چشم‌انداز آلزایمر زودرس

علائم بیماری آلزایمر اغلب با گذشت زمان بدتر می‌شوند. برای افراد زیادی فاصله زمانی شروع علائم تا تشخیص رسمی آن توسط متخصص مغز و اعصاب بین 2 تا 4 سال است. به این دوره مرحله اولیه گفته می شود. مرحله پس از تشخیص مرحله دوم نام دارد که معمولا بین 2 تا 10 سال طول میکشد و در آن اختلالات شناختی خفیف هستند. در مرحله نهایی امکان بروز زوال عقل وجود دارد. زوال عقل، شدیدترین فُرم از این بیماری است. امکان دارد در این مرحله بیمار در دوره‌هایی حافظه‌اش را به‌طور کامل از دست بدهد و در انجام فعالیت هایی مثل مدیریت مالی، رانندگی وحتی مراقبت از خود دچار مشکل شده و به کمک نیاز پیدا کند.

  • نازنین شاهین
  • ۰
  • ۰

تاثیر ورزش شنا بر سلامت مغز و ذهن چیست؟

شنا ورزشی آرامش بخش است و اکثر ما تجربه‌ی شنا کردن و غوطه ور بودن را داریم. با شنا کردن اکسیژن بیشتری در ماهیچه ها جریان پیدا میکند که به تنظیم تنفس کمک میکند و همچنین در کاهش استرس تاثیر بسزایی دارد. با انجام این ورزش فرد در فضای ذهنی ایده آلی قرارمی گیرد. توصیه اغلب پزشکان و متخصصان مغز و اعصاب برای جلوگیری از سکته مغزی، شنا کردن است. در ادامه به تاثیر شنا بر سلامت مغز و ذهن می پردازیم.

 

واکنش مغز در هنگام شنا چیست؟

کارایی مغز در اثر فرآیند نورونزایی ناحیه هیپوکامپ بهبود پیدا می کند. عملکرد فرآیند نورون زایی به این صورت است که، مغز سلول هایی که در اثر استرس از دست رفته اند را جایگزین میکند. خنکی آب حال خوبی را منتقل می کند وباعث رهایی از خستگی و افسردگی می شود. به همین دلیل گفته می شود که شنا یک ورزش ذهنی است.

دکتر هوارد کارتردرباره واکنش مغز در هنگام شنا کردن اقدام به تحقیقاتی نموده و فرضیه ای را مطرح کرده است. که در آن گفته شده است ،غوطه ور شدن تا سطح دهلیز راست قلب در آب باعث افزایش گردش خون در مغز می شود.
وی همچنین در یک مجله آمریکایی می گوید: «ما دریافته‌ایم زمانی که فرد تا سطح قلب خود در آب غوطه‌ور است، جریان خون در مغز او سریع‌تر از زمانی است که بر روی زمین قرار دارد. این یافته‌ها زمینه را برای انجام بررسی‌های بیشتر در مورد تاثیرات شنا بر سلامت عروق مغزی، مهیا می‌کند».
هنگام غوطه ور بودن در آب جریان خون در شریان مغزی میانی ۱۴ درصد افزایش می یابد.
به گفته‌ی کارتر: « در انواع مختلف فعالیت‌های آبی، مانند ایروبیک در آب و شنا نیز، مانند ورزش‌های زمینی، اثرات وارد شده بر عملکرد قلب و جریان خون در مغز، تفاوت اندکی با یکدیگر دارند».

تاثیر ورزش شنا بر سلامت مغز و ذهن

شنا سلامت مغز و ذهن را بهبود می بخشد.

شنا ورزش کم عوارضی است ، هنگام غوطه ور شدن در آب صداهای خارجی اطراف قطع می شود و سکوت ایجاد شده باعث ایجاد تمرکز و تخلیه ذهن از افکار مختلف میشود.
حس تماس پوست با آب که حس بسیار خوشایند و آرام بخشی است، این حس آرامش به تنظیم تنفس کمک میکند.
حرکت آرام و ملایم در آب باعث پمپاژ خون در قلب میشود. همچنین برای ماهیچه ها و ریه هم مفید است و کمترین فشار را به مفاصل وارد می کند.
ترکیبات طبیعیِ ایجاد احساس خوب در بدن اندورفین نام دارد که با شنا کردن آزاد می شود.
شنا هورمون های استرس جنگ و گریز اضافی را تبدیل به آرامش عضلانی می کند. رهایی از استرس رشد سلول های مغزی جدید را افزایش می دهد.
با مراقبت از فیزیک بدن، سلامت مفز و ذهن هم تامین می شود.
چند بار شنا کردن در هفته ورزش بسیار مفیدی است که می تواند علاوه بر تاثیرات مثبت فیزیکی مانند کاهش وزن و تقویت عضلات باعث سلامت مغز و ذهن و آرامش اعصاب نیزشود.

  • نازنین شاهین