اختلالات سیستم عصبی ؛ علائم، علت و اثرات

طبق تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا،سان فرانسیسکو، بیش از 600 نوع اختلالات سیستم عصبی وجود دارد. اختلالات سیستم عصبی بیماری هایی هستند که بر مغز و سیستم عصبی مرکزی و محیطی تاثیر می گذارند. در شناخت علائم و نشانه های بیماری های عصبی، ابتدا مهم است که انواع مختلف اختلالات سیستم عصبی را بشناسیم.

انواع اختلالات سیستم عصبی چیست؟

انواع مختلفی از اختلالات سیستم عصبی وجود دارد ، از جمله :

• بیماری آلزایمر
• صرع
• مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس MS
• بیماری پارکینسون
• میگرن

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی میلیون ها نفر در سراسر جهان به اختلالات عصبی مبتلا هستند، حدود 24 میلیون نفر به بیماری آلزایمر و 326 میلیون نفر به میگرن دچار هستند. طبق آمار مؤسسه‌ی ملی اختلالات عصبی و سکته‌ی مغزی آمریکا، حدود 50 ‌میلیون نفر در این کشور یعنی 1 نفر از هر 5 آمریکایی به اختلالات عصبی و سکته‌ی مغزی دچارند.

علت اختلالات سیستم عصبی چیست؟

اگر شما یا یکی از عزیزانتان از یکی از این مشکلات سیستم عصبی رنج می برید ممکن است کنجکاو باشید که علت به وجود آمدن این اختلالات چیست. علت چنین اختلالاتی می تواند بسیار متفاوت باشد. نخاع و مغز هر دو توسط غشاهایی عایق شده اند. اعصاب محیطی که در عمق و زیر پوست هستند نیز آسیب پذیر هستند. اختلالات سیستم عصبی می تواند یک مسیر کلی عصب یا یک نورون را تحت تاثیر قرار دهند. حتی یک اختلال کوچک در مسیر ساختاری سیستم عصبی می تواند منجر به نارسایی شود. اختلالات سیستم عصبی می توانند نتیجه ی برخی از عوامل باشند از جمله :

• علل مربوط به شیوه زندگی
• عفونت ها
• ژنتیک
• علل مربوط به تغذیه
• عوامل محیطی
• آسیب های جسمی

علائم اختلالات عصبی چیست؟

علائم اختلالات سیستم عصبی می تواند به طور قابل توجهی بسته به نوع اختلال و همچنین منطقه ی مورد آسیب، متفاوت باشد. در برخی موارد ممکن است علائم احساسی را تجربه کنید در حالیکه در برخی موارد علائم فیزیکی نمود پیدا می کنند.

علائم احساسی اختلالات سیستم عصبی

در حالیکه بسیاری از مردم اغلب برای اولین بار به دنبال علائم فیزیکی یک اختلال هستند، مهم است که درک کنیم نشانه و علائم احساسی نیز وجود دارند. به عنوان مثال، ممکن است نوسانات خلقی یا بی نظمی های ناگهانی را تجربه کنید. افرادی که از اختلالات سیستم عصبی رنج می برند ممکن است افسردگی و توهم را تجربه کنند.
این علائم همچنین می توانند نشان دهنده ی اختلالات و شرایط دیگر نیز باشند. اگر این علائم را در خود یا افراد نزدیکتان مشاهده کردید مهم است که به موقع به دنبال پیگیری علت این علائم باشید.

علائم فیزیکی اختلالات سیستم عصبی

علائم فیزیکی اختلالات عصبی اغلب شامل موارد زیر است :

• فلج جزئی یا کامل
• ضعف عضلانی
• از دادن جزئی یا کامل احساس
• تشنج
• اختلال در خواندن و نوشتن
• ضعف توانایی شناختی
• درد ناگهانی
• کاهش هوشیاری

اثرات بلند مدت و کوتاه مدت بی ثباتی سیستم عصبی

در صورت درمان نشدن، اختلالات سیستم عصبی می تواند منجر به عوقب جدی شود. اثرات کوتاه مدت و بلند مدت بی ثباتی سیستم عصبی، بسته به اختلال و شدت بیماری می تواند بسیار متفاوت باشد. به عنوان مثال، تقریبا 50 درصد از افراد مبتلا به بیماری ام اس حداقل یکبار دچار افسردگی شده اند.

آیا تستی وجود دارد که بتوانم خودم تشخیص دهم؟

اگر نگران وجود یکی از انواع اختلالات عصبی در خود هستید مهم ترین اقدام این است که به دنبال کمک یک پزشک حرفه ای بروید. تعدادی از معاینات پزشکی جهت تشخیص وجود بیماری عصبی انجام می شود.
چنین آزمایش هایی ممکن است شامل غربالگری ژنتیکی، آزمایش عصبی، اسکن مغزی و سایر آزمایشات باشد.
اگر هر کدام از موارد زیر را مشاهده کردید حتما از متخصص مغز و اعصاب کمک بخواهید :

• سردرد
• تاری دید
• خستگی
• تغییرات رفتاری
• سستی در پاها یا بازوها
• تغییر در هماهنگی یا تعادل
• ضعف
• لکنت زبان
• لرزش

تشخیص و درمان بیماری ام اس چگونه انجام داده می شود؟

تشخیص و درمان بیماری ام اس

تشخیص و درمان بیماری ام اس آسان نیست و اغلب ممکن است با سایر بیماری هایی که علائم مشابه دارند اشتباه گرفته شود. ممکن است از زمانی که اولین بار متوجه وجود مشکل شوید تا زمانی که به طور قطعی متوجه شوید که ام اس دارید زمان زیادی طول بکشد.

مراجعه به پزشک متخصص مغز و اعصاب

زمانیکه به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید ممکن است آزمایش های مختلفی را انجام دهید و چندین ماه به طول بیانجامد تا تشخیص نهایی داده شود.
آزمایش هایی که انجام می دهید شامل موارد زیر است :
آزمایش خون. آزمایش خون جهت جلوگیری از تشخیص بیماری ای دیگر با علائم مشابه بیماری ام اس انجام می شود.
آزمایش پونکسیون کمری. در این آزمایش نمونه ی کوچکی از مایع نخاعی از قسمت پایین کمر توسط سوزن کشیده می شود. این مایع می تواند ناهنجاری هایی را در آنتی بادی هایی که با بیماری ام اس ارتباط دارند نشاد دهد. مایع نخاعی همچنین به تشخیص عفونت ها و شرایطی دیگر که مشابه ام اس هستند کمک می کند.
ام آر آی MRI. با استفاده از دستگاه اسکن ام آر آی که توسط میدان های مغناطیسی و امواج رادیویی قوی کار میکند، از داخل مغز یا نخاع شما عکس برداری می شود. با استفاده از ام آر آی مناطق آسیب دیده به نام ضایعات یا پلاک مشاهده شده و به تشخیص و درمان بیماری ام اس کمک می کند.
آزمایش پتانسیل های برانگیخته. در این تست سرعت انتقال پیام بین مغز و چشمان، گوش ها و پوست اندازه گیری می شود. اگر ام اس به میلین اطراف اعصاب (آکسون ها) آسیب رسانده باشد واکنش های شما آهسته تر خواهد بود. برای معاینه ی چشم ها، طرح هایی روی یک صفحه به نمایش در خواهد آمد و الکترود ها نحوه ی واکنش مغزتان به چیزی که میبینید را اندازه گیری می کنند. برای آزمایش شنوایی، صدایی مانند کلیک از طریق هدفون برای شما پخش خواهد شد. در آزمایشی دیگر شوک های کوچکی روی پوست شما داده می شود و واکنش عضلات شما بررسی می شود.
تشخیص بیماری ام اس در افراد مبتلا به علائم غیرمعمول یا بیماری پیشرونده مشکل تر است. در این موارد، آزمایش های بیشتری با تجزیه ی مایع نخاعی، پتانسیل های تحریک شده و تصویر برداری ممکن است مورد نیاز باشد.

درمان بیماری ام اس

هیچ درمانی برای ام اس وجود ندارد. درمان ها معمولا بر سرعت بخشیدن به بهبودی از حملات، کاهش پیشرفت بیماری و کنترل علائم ام اس متمرکز است. برخی افراد علائم خفیفی دارند که هیچ درمانی لازم نیست.

درمان برای حملات ام اس

کورتیکواستروئید ها . مانند پردنیزون دهانی و متیل پردنیزولون وریدی برای کاهش التهاب عصب تجویز می شود.عوارض جانبی ممکن است شامل بی خوابی، افزایش فشار خون، تغییرات خلقی و احتباس مایعات باشد.
تبادل پلاسما (پلاسما فرز) . قسمتی از بخش مایع خون شما (پلاسما) برداشته شده و از سلول های خونی جدا می شود. سپس سلول های خونی با محلول پروتئین (آلبومین) مخلوط شده و دوباره به بدن شما برگردانده می شود. تبادل پلاسما زمانی انجام می شود که علائم شما جدید و شدید هستند و نسبت به استروئید ها واکنش نشان نداده اند.

کاهش سرعت بیماری ام اس و توقف دوره ها عود

یکی از انواع درمان بیماری ام اس ، درمان اصلاح بیماری DMT است که در آن تغییر طولانی مدتی در ام اس فرد ایجاد می شود. کسانی که این درمان بیماری ام اس را دریافت می کنند نسبت به افرادی که درمان نشده اند ، کمتر دچار پیشرفت در بیماری می شوند.
این نوع درمان اصلاح بیماری نیز نامیده می شود ، زیرا نه تنها با علائم مبارزه می کند بلکه دوره ام اس را نیز تغییر می دهد.
این درمان بیماری ام اس میتواند موارد زیر را بهبود بخشد :

• آهسته کردن سرعت وخیم تر شدن ناتوانی یا علائم
• کاهش تعداد دفعات دوره ی عود و شدت دوره های عود

در برخی افراد تاثیر این درمان به قدری خوب می تواند باشد که هیچ نشانه ای از فعال بودن ام اس در آن ها در لحظه باقی نماند.
DMT های موجود در حال حاضر فقط برروی درمان بیماری ام اس دارای دوره های عود اثر گذار هستند. برای درمان بیماری ام اس پیشرونده نیز دارویی به نام اکرلی زوماب ocrelizumab تایید شده است.
بسیاری از درمان های اصلاح کننده بیماری ام اس، خطرات زیادی را برای سلامتی ایجاد می کنند. انتخاب درمان مناسب برای فرد بستگی به عواملی از جمله مدت زمان و شدت بیماری، اثر بخشی درمان های قبلی و سایر مسائل مربوط به سلامت دارد.
برخی از نمونه درمان بیماری ام اس برای افرادی با دوره های عود شامل داروهای تزریقی زیر می باشد :

• اینترفرون های بتا
• گلاتیرامر استات
  درمان های خوراکی شامل موارد زیر هستند :
• فینگولیمود
• دی متیل فومارات
• تریفلونومید
• سیپونیمود

درمان ام اس و علائم آن

فیزیو تراپی . درمانگر فیزیوتراپ می تواند تمرینات کششی و تقویتی را به شما آموزش دهد و نشان دهد چگونه از وسایل برای انجام کارهای روزانه راحت تر استفاده کنید.
فیزیو تراپی در درمان بیماری ام اس و درمان لرزش بدن موثر است و می توانید با استفاده از وسایل کمکی حرکتی در صورت لزوم، به کاهش ضعف پا و سایر مشکلات راه رفتن که مربوط به ام اس است کمک کنید.
شل کردن عضلات . ممکن است سفتی عضلانی دردناک یا غیر قابل کنترلی داشته باشید و به ویژه در پاها دچار اسپاسم شوید. شل کننده های عضلانی مانند باکلوفن و تیزانیدین (زانافلکس) ممکن است کمک کننده باشند.
ماساژ، رفلکسولوژی، طب سوزنی و یوگا نیز از این موارد درمان بیماری ام اس می باشند.

بیماری ام اس چیست؟ علائم اولیه ی این بیماری را جدی بگیرید!

بیماری ام اس چیست؟

مولتیپل اسکلروزیس MS یک نوع بیماری عصبی است. این بیماری مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.
در بیماری ام اس ، سیستم ایمنی شما به اشتباه اعصاب مغز و نخاع شما را مورد حمله قرار می دهد. سیستم ایمنی به غلاف میلین (عایق الکتریکی که دور آکسون ها پیچیده شده است) که لایه ی محافظتی روی فیبرهای عصبی است حمله می کند، در نتیجه باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و بدن شما می شود. در نهایت، این بیماری می تواند آسیب های دائمی به اعصاب وارد کند.
علائم و نشانه های بیماری ام اس به طور گسترده ای متفاوت هستند و به میزان آسیب اعصاب و اینکه کدام اعصاب آسیب دیده اند بستگی دارد. بعضی افراد مبتلا به ام اس ممکن است توانایی راه رفتن به تنهایی و یا به طور کل را از دست دهند.
هنوز درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد با این حال می توان به وسیله ی روش هایی بسیاری از علائم آن را درمان کرد. این درمان ها عبارتند از:
داروها
فیزیوتراپی
درمان های جایگزین و تکمیلی

علائم بیماری ام اس

علائم و نشانه های ام اس در افراد مختلف بسته به محل آسیب اعصاب و شدت آسیب متفاوت است. علائم اغلب بر حرکت فرد تاثیر می گذارند و شامل موارد زیر می شوند :

• بی حسی و ضعف. ممکن است در یک یا چند عضو شما و معمولا در یک سمت بدن به طور هم زمان رخ دهد.
• احساس شوک الکتریکی. این نشانه همراه با حرکت گردن عموما خم شدن به سمت جلو، رخ میدهد.
• لرزش و ناهماهنگی در راه رفتن

بر اساس مطالعه محققان، سردرد در بیماران ام اس شایع است به طوری که سردرد میگرنی در این بیماران بیشتر ازافراد دیگر جامعه وجود دارد، با توجه به این مساله سردرد در بیماران مبتلا به ام اس در تعیین نوع و ارتباط آن با حملات ام اس حایز اهمیت است.

مشکلات بینایی نیز اغلب رایج هستند از جمله :

از دست دادن قسمتی یا کل بینایی ، اغلب در یکی از چشم ها که معمولا همراه با درد هنگام حرکت چشم است.
دوبینی
تاری دید

دیگر علائم مولیتپل اسکلروزیس عبارتند از :

• لکنت زبان
• خستگی
• سرگیجه
• حس خارش و سوزش یا درد در قسمتی از بدنتان
• مشکلاتی در عملکرد روده و مثانه
• مشکلات جنسی

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر دچار هرگونه از علائم فوق به دلایلی نامعلوم شدید حتما به پزشک مراجعه کنید.

دوره بیماری

اکثر افراد مبتلا ام اس دارای دوره ی عود مجدد هستند. آن ها دوره هایی را تجربه می کنند که علائم جدیدی در آن بروز پیدا می کند که معمولا طی چندروز یا چند هفته به طول می انجامد و به طور جزئی یا کامل بهبود پیدا می کنند. این عود شدن بیماری ناشی از دوره های آرام و فروکش بیماری است که می تواند ماه ها یا سال ها طول بکشد.
بالا رفتن جزئی دما در بدن می تواند علائم بیماری ام اس را بدتر کند، اما به عنوان دوره ی عود بیماری شناخته نمی شود.
تعدادکمی از افراد به نوعی از بیماری ام اس مبتلا هستند که با گذشت زمان بدون دوره ی عود به طور پیوسته وخیم تر می شود. این نوع از ام اس ،ام اس پیشرونده نام دارد و یافتن درمان های کمک کننده به این بیماری سخت تر است.

بیماری ام اس به سه نوع اصلی تقسیم می شود :

1. ام اس عودکننده-بهبود یابنده
2. ام اس پیشرونده اولیه
3. ام اس پیشرونده ثانویه
   گاهی اوقات مرز بین انواع مختلف ام اس حتی برای متخصصان هم مشخص نیست و بزرگترین تفاوت بین این ها وجود دوره های عود است.

بدتر شدن علائم معمولا شامل مشکلات حرکتی و راه رفتن است. میزان پیشرفت بیماری در افراد مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه بیشتر است.

علت بیماری ام اس

علت مولتیپل اسکلروزیس هنوز ناشناخته است.در این بیماری سیستم ایمنی به بدن حمله میکند و نقص از عملکرد سیستم ایمنی است.
ممکن است با شنیدن مطالبی درباره ی ام اس به این فکر بیوفتید که آیا می توانستم کاری کنم تا از ابتلا به آن جلوگیری کنم؟ پاسخ خیر است زیرا کسی به طور کامل نمی داند که چه عواملی در کنار هم موجب بروز فرد به بیماری ام اس می شود.

این عوامل خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش می دهند :

سن. ام اس ممکن است در هر سنی رخ دهد ، اما معمولا در افراد بین 16 تا 55 سال بیشتر رخ می دهد.
جنسیت. احتمال ابتلا به ام اس در زنان 2 تا 3 برابر است.
سابقه خانوادگی. اکر یکی از والدین یا خواهر بردر های شما مبتلا به ام اس شده اند، شما در معرض خطر ابتلا به بیماری هستید.
عفونت. شواهدی وجود دارند مبنی بر اینکه برخی از ویروس ها و احتمالا باکتری ها می توانند به بروز و ابتلا به ام اس دامن بزنند خصوصا ویروس ایستاین بار که موجب تب غده ای میشود.
آب و هوا. بیماری ام اس در کشور های دارای آب و هوای معتدل مانند کانادا، آمریکای شمالی، نیوزیلند، جنوب شرقی استرالیا و اروپا بسیار رایج است.
ویتامین D . پایین بودن سطح ویتامین D و کمبود نور خورشید خطر ابتلا به ام اس را افزایش می دهد.
برخی بیماری های خود ایمنی. اگر بیماری تیروئید، دیابت نوع 1 یا بیماری التهابی روده دارید احتمال ابتلا به بیماری ام اس بیشتر است.
سیگار کشیدن. اگر سیگار بکشید احتمال ابتلا به ام اس در شما بیشتر می شود. مواد شیمیایی موجود در سیگار ممکن است برروی سیستم ایمنی تاثیر بگذارند و به برانگیختن ام اس دامن بزنند.

بیماری پارکینسون – نشانه ها و علائم پارکینسون چیست؟

پارکینسون چگونه شروع می شود؟

بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرفته ی عصبی است که بر روی حرکات فرد تاثیر می گذارد.علائم پارکینسون به تدریج و گاهی اوقات با یک لرزش ناگهانی خفیف فقط در یک دست شروع می شود. لرزش در این بیماری معمول است اما ممکن است سبب سفتی عضله و یا کند شدن حرکات نیز شود.
این بیماری بعد از آلزایمر، معمول ترین بیماری مخرب اعصاب است. بیماری پارکینسون یکی از انواع بیماری های نورولوژیک است و فردی که دچار این بیماری شده به تدریج توانایی های جسمی و روحی خود را از دست می دهد و در صورت عدم انتخاب راهکاری برای درمان مناسب، سرعت پیشرفت بیماری بیشتر می شود و علائم بیشتری بروز پیدا می کنند.
نشانه های این بیماری معمولا از 55 تا 60 سالگی نمایان می شود اما امکان بروز آن در افراد جوان تر نیز وجود دارد. همچنین داشتن عضوی از خانواده که به این بیماری مبتلابوده خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می دهد.
در مراحل اولیه ی بیماری پارکینسون، ممکن است در صورت شما علائم آن به صورت خفیف دیده شود. در هنگام حرکت ممکن است بازوهایتان نوسان نکنند. ممکن است در صحبت کردن دچار لکنت زبان شوید.
علائم پارکینسون در طول زمان بدتر می شود.
بیماری پارکینسون قابل درمان نیست، داروها فقط ممکن است علائم شما را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. گاهی اوقات پزشک شما عمل جراحی را برای بهبود بخشیدن به علائمتان پیشنهاد می کند.

بیماری پارکینسون کدام بخش مغز را تحت تاثیر قرار می دهد؟

بیماری پارکینسون را اولین بار دانشمندی بریتانیایی، دکتر جیمز پارکینسون در سال 1817 میلادی ، توصیف کرد.
دکتر پارکینسون این بیماری را فلج لرزاند نامید، ولی در واقع همه ی افراد مبتلا به این بیماری لرزش ندارند.
ساقه ی مغز که بخشی از مغز می باشد، در برگیرنده ی مغز میانی، پل مغزی و بصل النخاع است.
درون ساقه ی مغز منطقه ای کوچک به نام ماده جسم سیاد وجود دارد که نقشی در تنظیم حرکات بدن دارد.
در بیماری پارکینسون، بر اثر متوقف شدن ساخت دوپامین (ماده ی شیمیایی که در مغز به ارتباط سلول های عصبی کمک می کند) توسط سلول ها در جسم سیاه، دوپامین کاهش می یابد.
بر اثر از بین رفتن سلول هایی که دوپامین را ترشح می کنند، مغز پیام های لازم چگونگی حرکت و زمان حرکت را دریاقت نمی کند، در نتیجه کنترل عضلات به تدریج از بین می رود.
بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی پیشرونده است، درواقع تغییرات داخل مغز در طول زمان ادامه پیدا می کنند.
احتمال ابتلای زنان به بیماری پارکینسون بیشتر از مردان است.

علائم پارکینسون

علائم و نشانه های بیماری پارکینسون می تواند برای هر فردی متفاوت باشد. علائم اولیه گاها خفیف هستند و نادیده گرفته می شوند. نشانه ها اغلب در یک طرف بدن شما شروع می شوند و در همان سمت شروع به بدتر شدن می کند، حتی بعد از اینکه علائم هر دو طرف بدن را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم و نشانه های پارکینسون ممکن است شامل موارد زیر بشوند :

لرزش. لرزش یا ترمور معمولا در یک اندام، اغلب دست یا انگشتان، شروع می شود. دست شما هنگامیکه در حالت استراحت هم قرار دارید ممکن است بلرزد.
کندی. با گذشت زمان، بیماری پارکینسون ممکن است حرکت شمارا کند و آهسته کند، به طوری که انجام کارهای ساده هم سخت شود. گام های شما ممکن است هنگام راه رفتن کوتاه تر شوند و برای راه رفتن پای خود را بکشید.
سفتی یا رژیدیتی اندام ها. سفتی عضله در هر بخشی از بدن شما ممکن است رخ دهد. این سفت و سخت شدن عضلات ممکن است دردناک باشد و دامنه ی حرکت شما را محدود کند.
نداشتن تعادل.
از دست دادن توانایی انجام حرکات ناخودآگاه. بر اثر این بیماری ممکن است توانایی کارهایی ازجمله چشمک زدن، لبخند زدن یا نوسان دست هایتان هنگام راه رفتن را از دست بدهید.
تغییرات گفتاری. شما ممکن است با صدای نرم و آرام و با سرعت بالا شروع به صحبت کنید و جملات را به صورت یکنواخت و بدون بالا و پایین بردن تن صدایی بیان کنید.
تغییرات نوشتاری. نوشتن برایتان ممکن است بسیار سخت شود و کلمات را ریزتر از قبل بنویسید.

کی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر دچار هر یک از علائم مرتبط با بیماری پارکینسون هستید به پزشکتان مراجعه کنید.

اگر در رابطه با این بیماری سوالی دارید و یا در خود و اطرافیانتان این علائم را مشاهده کردید میتوانید سوالات خود را در بخش زیر ارسال کنید.
همچنین در بخش مشاوره رایگان می توانید سوالات خود را بیان کنید.

علائم سکته مغزی کدام اند؟

با علائم سکته مغزی آشنا شوید!

 

علائم سکته مغزی را شناختن و آگاهی پیدا کردن از نشانه هایی که ممکن است قبل از سکته مغزی به سراغمان بیاید ، در پیشگیری کردن از بروز سکته کمک زیادی خواهد کرد. علائم سکته مغزی در ابتدا شامل انحراف صورت ، فلج یک سمت بازو و اختلال در تکلم می باشد که اگر در خود و یا اطرافیانمان متوجه این علائم شدیم باید به سرعت با اورژانس تماس گرفته تا بیمار به اولین بیمارستان منتقل شود.

 

زمان طلایی بعد از بروز علائم سکته چقدر است؟

 

زمان طلایی برای درمان سکته بعد از مشاهده علائم سکته مغزی ، با استفاده از روش های دارویی حدود 4 ساعت و نیم و با کمک روش های مکانیکی حدود 6 الی 8 ساعت است. بنابراین زمان در درمان سکته مغزی حاد بسیار تعیین کننده است چرا که سکته مغزی اولین عامل ناتوانی بیماران در کشور و دومین عامل مرگ و میر بیماران به علت اختلالات عروقی است.

عدم آگاهی در نحوه برخورد مناسب با بیماران سکته مغزی باعث شده تا بیشتر این بیماران بعد از گذشت زمان طلایی یعنی بعد از شروع علائم مراجعه کنند .

 

سکته مغزی چیست؟

سکته مغزی در اثر اختلال در خون رسانی به بخشی از مغز به وجود می آید. این اختلال علل مختلفی دارد که از جمله ی آن می توان به پارگی رگ خونی و یا مسدود شدن رگ اشاره کرد. این عارضه در صورت تشخیص به موقع قابل پیشگیری خواهد بود. در ادامه شما با مهم ترین علائم سکته مغزی آشنا خواهید شد.

 

مهم ترین علائم سکته مغزی

 

• خستگی

خستگی ناگهانی و طولانی مدت ممکن است از علائم سکته مغزی باشد که معمولا مورد توجه فرد قرار نمیگیرد و نادیده گرفته می شود.

• بی حسی ناگهانی یا ضعف در عضلات دست، صورت و پا (خصوصا یک طرف از بدن) نیز از علائم سکته مغزی است
• گیجی ناگهانی یا اختلال در صحبت کردن و فهمیدن حرف های دیگران
• اختلال دید ناگهانی در یک یا هر دو چشم از علائم سکته مغزی است
• اختلال حرکتی ناگهانی یا سرگیجه، از دست دادن تعادل یا مشکل در بر قراری هماهنگی

 

 

اگر هر یک از این علائم سکته مغزی را در خود و یا دیگران مشاهده کردید، به سرعت با اورژانس تماس بگیرید زیرا ثانیه ها مهم بوده و عکس‌العمل به موقع زندگی فرد را نجات می‌دهد.

 

اگر با این علائم مواجه شدم چه کاری انجام دهم؟

 

اگر شما و یا کسی در اطرافتان دارای علائم سکته بود سریعا با اورژانس تماس برقرار کنید. درمان سریع می تواند زندگی شما را نجات دهد یا شانستان را برای بهبودی کامل افزایش دهد.

 

پزشک یا متخصص مغز و اعصاب شما می تواند خطر ابتلا به سکته را در شما ارزیابی کند و به شما در کنترل عوامل خطر کمک کند. گاهی اوقات افراد قبل از سکته مغزی،علائم هشدار دهنده آن را تجربه می کنند.

درمان سردرد و راه های کاهش سریع درد

درمان سردرد

 

درمان سردرد و کاهش درد سریع آن دغدغه ی بسیاری از افراد است. سردرد یکی از شایع ترین بیماری های عصبی می باشد که تقریبا همه ی افراد آن را تجربه کرده اند. درمان سردرد با توجه به شدت و نوع سردرد متفاوت است، پس بهتر این است که با نوع سردرد خود آشنا شده و بهترین راه درمان را پیدا کنید.

منبع درد ناشی از بافت ها و ساختارهایی است که جمجمه و یا مغز را احاطه کرده اند زیرا مغز به تنهایی به دلیل نداشتن اعصاب ، منجر به این درد نمی شود. اغلب سردرد ها خطرناک نیستند و می توان با انجام یک سری روش خانگی آن ها را به طور طبیعی درمان کرد.

در صورتی که سردرد شما با خواب آلودگی ، تیره شدن بینایی و سرگیجه همراه شد باید فورا توسط پزشک و در صورت نیاز متخصص مغز و اعصاب ، معاینه شوید.

موارد بسیاری جهت درمان سردرد در خانه وجود دارد که شما می توانید آن ها را انجام داده و از سردرد خود خلاص شوید.

درمان سردرد با درمان های گیاهی

نوشیدن چای گیاهی به دلیل دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می تواند باعث کاهش استرس و تسکین درد عضلات شود.

 

آب بنوشید

 

کم آبی ممکن است منجر به ایجاد سردرد شود. مطالعات نشان داده اند کم آبی مزمن یک علت شایع سردردهای تنشی و میگرن است. نوشیدن آب به درمان سردرد افراد کمک می کند و بعد از 30 دقیقه تا 3 ساعت اثر خود را خواهد گذاشت. علاوه بر این ، از دست دادن آب از بدن باعث کاهش غلظت و افزایش تحریک پذیری می شود که علائم شما را حتی بدتر می کند. با تمرکز بر نوشیدن آب کافی در طول روز و غذاهای غنی از آب ، به جلوگیری از ایجاد سردرد و درمان سردرد کمک کنید.

 

منیزیم مصرف کنید

 

منیزیم یک ماده مهم مورد نیاز بدن است و نقش مهمی در انتقال سیگنال ها بین مغز و بدن ایفا می کند. مصرف منیزیم یک روش موثر برای درمان سردرد است. مطالعات نسان داده است که درمان با 600 میلی گرم منیزیم سیترات خوراکی در روز باعث کاهش شدت سردرد میگرنی می شود. با این حال ، مصرف مکمل منیزیم می تواند عوارض جانبی گوارشی مثل اسهال را در بعضی افراد ایجاد کند بنابرین بهتر است با مصرف دوز کمتر درمان سردرد را شروع کنید.

 

خواب مناسب و کافی داشته باشید

کمبود خواب از بسیاری جهات می تواند به سلامت شما آسیب برساند و حتی ممکن است باعث ایجاد سردرد در برخی افراد شود. به عنوان مثال، یک مطالعه، فرکانس و شدت سردرد را در افرادی که کمتر از 6 ساعت خواب در شب و افرادی که بیشتر از این میزان خواب داشتند، مقایسه کرد. این یافته ها نشان می دهد کسانی که خواب کمتری دارند سر درد های بیشتر و شدیدتری داشتند. با این حال، خواب بیش از حد نیز موجب سردرد  می شود، از اینرو برای کسانی که به دنبال جلوگیری و درمان سردرد هستند میزان خواب طبیعی حدود 7 تا 9 ساعت در شب ، توصیه می شود.

 

اجتناب از غذاهایی با میزان بالای هیستامین

هیستامین یک ماده شیمیایی است که به طور طبیعی در بدن یافت می شود و در سیستم ایمنی، دستگاه گوارش و عصبی نقش دارد. همچنین در بعضی از مواد غذا وجود دارد که عبارتند از :

• مواد غذایی حاوی مخمر
  • پنیر تخمیر شده جا افتاده، به عنوان مثال، پنیر چدار، روکفورت، پارمسان
  • اسفناج
  • آووکادوها
  • ماست
  • زیتون
  • خیار شور
  • گوشت های فرآوری شده
  • مواد غذایی حاوی گوشت فرآوری شده مانند هات داگ، سوسیس، کالباس
  • سبزیجات ترش (در سرکه فرو برده شده‌اند)، برای مثال، کلم ترش، ترشی چغندر
  • محصولات تخمیر شده‌ی شیری
  • باترمیلک
  • خامه ترش
  • مواد غذایی حاوی سرکه مانند سس مایونز و سس‌های چاشنی سالاد
  • ماهی دودی
  • قارچ
  • بادمجان
  • کدو حلوایی
  • محصولات گوجه فرنگی مثل سس گوجه فرنگی، سس فلفل قرمز
  • میوه‌هایی مانند زردآلو، گیلاس، توت، خرما، شلیل، هلو، آناناس، آلو، کشمش، و تمشک.

 

مطالعات نشان می دهد که مصرف هیستامین می تواند در افرادی که به آن حساس هستند باعث تشدید میگرن شود. حذف غذاهای غنی از هیستامین از رژیم غذایی ممکن است یک استراتژی مفید برای افرادی باشد که سردردهای مکرر دارند و به درمان سردرد کمک شایانی کند.

از روغن های گیاهی استفاده کنید

روغن نعناع به دلیل داشتن مقادیر بالای مونولول می تواند به درمان سردرد ، درد عضلانی و گرفتگی بینی کمک کند.

1-2 قطره روغن بابونه رقیق شده برای درمان سردرد روی پیشانی و شقیقه هایتان قرار دهید.

روغن اسطوخودوس با خاصیت ضد التهابی خود به از بین بردن سردرد، اضطراب ، استرس، بیخوابی و درد های عضلانی کمک زیادی خواهد کرد.

ویتامین B-Complex  مصرف کنید

ویتامین های B یک گروه از مواد مغذی محلول در آب است که نقش مهمی در بدن ایفا می کند. به عنوان مثال، آنها به سنتز نوروترانسمیتر کمک می کنند و غذا را به انرژی تبدیل می کنند. برخی از ویتامین های B ممکن است اثر محافظتی در برابر سردرد داشته باشند. مطالعات متعدد نشان داده است که ریبوفلاوین (B2)، فولات، B12 و پیریدوکسین (B6) مکمل های ویتامین B ممکن است علائم سردرد را کاهش دهند و به درمان سردرد کمک کنند. ویتامین های گروه B  محلول در آب هستند و مصرف بیش از حد آن ها از طریق ادرار دفع می شود.

 

درمان سردرد با کمپرس یخ

 

با استفاده از کمپرس سرد می توانید علائم سردردتان را کاهش دهید. استفاده از کمپرس سرد در  ناحیه گردن یا سر باعث کاهش التهاب و تحریک پذیری می شود که به درمان سردرد شما کمک می کند. برای ایجاد کمپرس سرد، یک کیسه ضد آب را با یخ پر کنید و آن را در حوله ی نرم قرار دهید. کمپرس را به پشت گردن یا سر برای تسکین سردرد اعمال کنید.

 

رژیم غذای خود را اصلاح کنید

 

مطالعات نشان می دهد که عدم تحمل برخی از مواد غذایی در بعضی افراد موجب سردرد می شود. برای پیدا کردن اینکه آیا یک غذای خاص موجب سردردهای مکرر می شود، رژیم غذایی خود را اصلاح کنید و غذاهایی که به نظرتان مربوط به علائم سردردتان است را حذف کنید. پنیر تخمیر شده، الکل، شکلات، مرکبات و قهوه از رایج ترین مواد غذایی گزارش شده در افراد مبتلا به میگرن است و حذف آن ها به درمان سردرد شما کمک خواهد کرد.

 

قهوه یا چای بنوشید

 

خوردن نوشیدنی هایی که حاوی کافئین هستند، مانند چای یا قهوه، ممکن است باعث تسکین سردرد شما شود. کافئین هشیاری را افزایش می دهد و عروق خونی را تحریک می کند، که همه این ها می توانند تاثیر مثبتی بر درمان سردرد داشته باشند. همچنین کمک می کند تا اثربخشی داروهای رایج برای درمان سردرد، مانند ایبوپروفن و استامینوفن افزایش یابد.

 

دوش آب گرم بگیرید

 

دوش آب گرم ممکن است به درمان سردرد ناشی از سرما یا تب و کاهش استرس کمک کند.

 

یوگا را امتحان کنید

 

تمرین یوگا یک راه عالی برای از بین بردن استرس، افزایش انعطاف پذیری، کاهش درد و بهبود کیفیت کلی زندگی است . استفاده از یوگا حتی ممکن است به کاهش شدت و درمان سردرد کمک کند.

از بوی قوی اجتناب کنید

 

بوی قوی مانند بوی عطر و ادکلن  و مواد شوینده می تواند باعث ایجاد سردرد در بعضی از افراد شود. این حساسیت نسبت به بوها اسموفوبیا نام دارد و در افراد مبتلا به میگرن مزمن رایج است. اجتناب از دود سیگار، عطر و ادکن به درمان سردرد و میگرن شما کمک خواهد کرد.

انواع سردرد؛علائم سردرد های مختلف و راه های درمان آن ها چیست؟

انواع سردرد

انواع سردرد هایی که وجود دارند علائم و عللی متفاوتی نیز دارند. اکثر سردرد ها کوتاه و زودگذر هستند که اغلب موجب نگرانی نمی شوند.با این حال تشخیص نوع سردردی که فرد تجربه می کند کمک به یافتن بهترین راه جهت درمان سردرد و یا حتی در صورت نیاز مراجعه به پزشک، می کند.
اکثر افراد در زندگی خود حداقل یک بار سردرد را تجربه کرده اند. اگرچه گاهی اوقات ممکن است سردردها بسیار دردناک باشند، اما اغلب بعد از مصرف مسکن ها طی 1 یا چند ساعت برطرف می شوند. با این حال حمله های متوالی یا بعضی از انواع سردردها ممکن است نشانی از مشکلی جدی تر باشند.
در این مقاله به بررسی انواع سردرد، دلایل، درمان سردرد ، پیشگیری و همچنین زمان مراجعه به متخصص مغز و اعصاب خواهیم پرداخت.
دانشمندان و محققان بیش از 150 نوع از انواع سردرد را شناسایی کرده اند که به دو گروه اصلی اولیه و ثانویه تقسیم می شوند.

سردرد های اولیه

سردرد اولیه بر اثر شرایط و مشکل دیگری به وجود نیامده اند. مثال برای این نوع سردرد شامل میگرن و سردرد تنشن است.

میگرن

میگرن یکی از انواع سردرد است ک فرد مبتلا به آن درد شدیدی را در یک طرف سرش احساس می کند. فرد ممکن است حساسیت بالایی به نور، صدا و بو داشته باشد. تهوع و استفراغ نیز در بعضی موارد شایع است.
حدود یک سوم افراد قبل از شروع میگرن آورا AURA را تجربه می کنند که معمولا بین 5 تا 60 دقیقه طول می کشد.
برخی علائم میگرن شامل این موارد می شود :
دیدن خطوط زیگزاگ، هاله یا نقطه نورانی
از دست دادن بخشی از بینایی برای مدتی کوتاه
بی حسی
سوزن سوزن شدن
ضعف عضلانی
اختلال در تکلم
اگر سردردهای میگرنی به طور مناسبی درمان نشوند معمولا بین 4 تا 24 ساعت طول می کشند. 4 ساعت تحمل درد میگرن زمان زیادی است و بهتر است هرچه زودتر جهت درمان آن اقدام کنید.
البته دقت کنید که این علائم همچنین می توانند نشانه ی بروز سکته مغزی و مننژیت نیز باشند. اگر برای اولین بار این علائم را داشتید حتما به پزشک مراجعه کنید.
میگرن هم در کودکان و هم بزرگسالان اتفاق می افتد اما در خانم ها احتمال بروز آن 3 برابر بیشتر از مردان است. فرکانس حمله ی میگرن می تواند از چندین بار در هفته تا یکبار در سال باشد.
علل میگرن به طور کامل مشخص نیست با این حال میگرن اغلب ارثی است. این بیماری در افرادی که دارای شرایط خاصی از قبیل افسردگی و صرع هستند، رایج است.
عوامل موثر در میگرن عبارتند از :
استرس و اضطراب
اختلال خواب
تغییرات هورمونی
گرسنه ماندن
کمبود آب
برخی از غذاها و داروها
نور و صدای بلند
داروهایی مانند ایبوپروفن و آسپرین می توانند سردرد را متوقف کنند یا شدت و طول مدت آن را کاهش دهند.
پزشکان می توانند داروهای ضد تهوع و استفراغ مانند متوکلوپرامید یا اندانسترون را جهت کاهش حالت تهوع تجویز کنند.
حملات میگرن ممکن است توسط موارد زیر کاهش یابد :
قرار دادن کمپرس یخ یا یک پارچه ی سرد بر روی پیشانی
نوشیدن آب
برای بعضی از میگرن های مقاوم به درمان نیز نوعی دارو به نام تریپتان مانند سوماتریپتان یا ریزاتریپتان نیز تجویز می شود. برای بهترین اثر باید به محض شروع علائم میگرن این دارو ها مصرف شود.
افراد مبتلا به میگرن مزمن جهت درمان پیشگیرانه باید به پزشک مراجعه کنند. پزشک در صورتی که علائم زیر را مشاهده کند می تواند احتمال وجود میگرن در فرد را تشخیص دهد :
تجربه ی سردرد بیش از 15 روز در ماه
بیش از یک دوره ی 3 ماهه
داشتن حداقل 8 نشانه از علائم میگرن
داروهای جهت پیشگیری از میگرن عبارتند از :
توپیرامات
پروپرانولول
آمی تریپتیلین
سایر گزینه ها برای پیشگیری شامل مکمل های غذایی، مدیتیشن، طب سوزنی و درمان نورو مدولاسیون می باشد.

سردرد های تنشن

سردرد های تنشن بسیار رایج هستند و اغلب افراد هر از گاهی آن را تجربه می کنند. این نوع  سردرد به عنوان یک درد مداوم در دو طرف سر احساس می شود. سایر علائم عبارتند از :
حساسیت و درد در نواحی صورت، سر، گردن و شانه
احساس فشار در پشت چشم ها
حساسیت به نور و صدا
این نوع از انواع سردرد 30 دقیقه تا چند ساعت ممکن است طول بکشد. شدت درد می تواند متفاوت باشد ولی اغلب مانع فعالیت های روزانه نمی شود.
علت سردرد تنشن نامشخص است اما استرس، اضطراب و افسردگی از عوامل اصلی آن هستند. سایر عوامل احتمالی عبارتند از :
کمبود آب
صدای بلند
ورزش نکردن
کمبود خواب
گرسنگی
خستگی چشم
داروهای مسکن مانند ایبوپروفن، استامینوفن و آسپرین معمولا در جلوگیری یا کاهش درد بسیار موثر هستند. افرادی که بیش از 15 روز در ماه دچار سردرد می شوند حتما باید به پزشک مراجعه کنند.
تغییر سبک زندگی در برخی از درمان ها ممکن است به جلوگیری از سردرد تنشن کمک کند. از جمله موارد اصلاحی در زندگی عبارتند از :
خواب کافی
ورزش منظم و انجام حرکات کششی
بهبود و اصلاح وضعیت ایستادن و نشستن
معاینه ی چشم
مدیریت استرس، اضطراب و افسردگی
طب سوزنی

سردردهای خوشه ای

سردرد های خوشه ای یکی از انواع سردرد هستند که معمولا ناگهانی و بدون علائم قبلی به سراغ فرد می آید و بین 15 دقیقه تا 3 ساعت طول می کشد. گاهی اوقات اقراد تا 8 روز نیز این سردرد را تحمل می کنند.
علت سردرد خوشه ای نامشخص است، اما اغلب در افراد سیگاری احتمال حمله بیشتر است. در طول دوران حمله ی سردرد خوشه ای باید از مصرف الکل اجتناب کنید.
موارد درمانی جهت درمان، کاهش شدت و فراوانی حملات عبارتند از :
توپیرامات
سوماتریپتان
استروئید ها
وراپامیل
ملاتونین
اکسیژن درمانی
لیتیوم
در برخی افراد مقاوم به درمان، پزشک ممکن است عمل جراحی را پیشنهاد دهد.

سردرد فعالیتی Exertional

سردرد فعالیتی بوسیله تمرینات شدید جسمانی به وجود می آید. از جمله فعالیت هایی که باعث بروز این سردرد می شوند شامل موارد زیر است :
دویدن
پریدن
وزنه برداری
مقاربت جنسی
سرفه یا عطسه های پشت سر هم
این نوع از انواع سردرد معمولا مدت زیادی طول نمی کشد اما گاهی ممکن است تا 2 روز ادامه داشته باشد. این درد به صورت خفیف در سراسر سر احساس می شود و در کسانیکه سابقه خانوادگی میگرن دارند شایع تر است.
بیشتر حملات با مسکن ها درمان می شوند. مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا بتابلوکر کننده ها قبل از فشارهای جسمانی ممکن است به جلوگیری از سردرد کمک کند.

سردردهای مربوط به خواب hypnic

این نوع از انواع سردرد حالت نادری است که معمولا برای اولین بار در دهه ی 50 سالگی فرد آغاز می شود اما گاهی هم زودتر شروع می شود. این سردر همچنین به دلیل اینکه افراد را در طول شب ز خواب بیدار می کند به ساعت زنگدار نیز شناخته می شود.
سردرد هیپنیک شامل درد خفیف تا متوسط می شود که معمولا در هر دو طرف سر احساس می شود. این درد می تواند تا 3ساعت طول بکشد و با علائمی همچون تهوع و حساسیت به نور و صدا نیز همراه است.
حملات این نوع سردرد می تواند چندین بار در هفته رخ دهد. یکی از بهترین راه های جلوگیری از این سردرد مصرف کافئین می باشد. قبل از خواب، قرص های حاوی کافئین یا یک فنجان قهوه مصرف کنید. داروهایی مانند ایندومتاسین ، ملاتونین و لیتیوم نیز انتخاب خوبی هستند.

سردرهای ثانویه

سردردهای ثانویه به خاطر عوامل دیگری بروز پیدا می کنند و نشانه ی بیماری یا شرایط خاصی هستند مانند آسیب به سر یا قطع ناگهانی مصرف کافئین.

سردرد به علت استفاده بیش از اندازه ی داروها

این نوع سردرد ممکن است در افرادی که سردردهای مکرر میگرنی، خوشه ای یا تنشی دارند بر اثر استفاده بیش از حد داروهای ضد درد ایجاد شود. مصرف بیش از حد داروهای مسکن در اثر سردرد باعث می شود فرد در چرخه ای معیوب قرار بگیرد و بعد از از بین رفتن اثر دارو و برگشت درد بازهم مسکن مصرف کند و همچنان این چرخه ادامه پیدا کند.
این سردردها ممکن است در ابتدا به داروهای مسکن واکنش نشان دهند اما دوباره درد باز خواهد گشت.
مصرف مسکن ها بیش از 15 روز در ماه به ایجاد اینگونه سردرد ها منجر می شود. از جمله داروهایی که باعث این نوع سردرد می شوند عبارتند از :
افیون ها
استامینوفن
تریپتان ها مانند سوماتریپتان
داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند آسپرین و ایبوپروفن
تنها درمان برای این سردرد جلوگیری از مصرف دارو بعد از شروع درد است که البته این کار باید تحت نظر پزشک انجام شود.

سردردهای سینوسی

سردردهای سینوسی ناشی از سینوزیت و تورم سینوس ها است که معمولا نتیجه ی عفونت یا آلرژی است.
علائم این نوع از انواع سردرد شامل درد خفیفی در اطراف چشم ها، گونه ها و پیشانی است. درد ممکن است بر اثر حرکت و انقباض بدتر شود و گاهی اوقات به دندان ها و فک گسترش یابد. سایر علائم ممکن است شامل مسدود شدن بینی، تب، حالت تهوع و حساسیت به نور و صدا باشد.
سردرد سینوسی از انواع سردرد بسیار نادری است و در صورتی که علائم مسدود شدن بینی وجود نداشته باشد احتمالا سردرد میگرنی است.

سردردهای ناشی از مصرف کافئین

مصرف سنگین کافئین – بیش از 400 میلی گرم یا حدود 4 فنجان قهوه در روز – گاهی اوقات منجر به سردرد می شود.
علائم این درد شامل موارد زیر است :
خستگی
عدم تمرکز
تحریک پذیری
حالت تهوع
علائم معمولا در عرض یک ساعت پس از مصرف کافئین کاهش می یابد.
اثرات کافئین در افراد متفاوت است اما کاهش مصرف آن می تواند خطر ابتلا به سردرد را کاهش دهد. محدود کردن مصرف کافئین گاهی اوقات برای افراد مبتلا به میگرن مزمن نیز توصیه می شود.

سردردهای ناشی از ضربه به سر

ضربه های خفیف و آرامی که ممکن است به سر و گردن وارد شوند معمولا جایی برای نگرانی ندارند.
اما گاهی اوقات بلافاصله پس از ضربه وارد شدن به سر، ممکن است سردردی ایجاد شود. این نوع از سردردها شبیه به سردردهای میگرنی یا تنشن هستند و اغلب با مسکن ها درمان می شوند.
اگر فردی سردردش طولانی و بدتر شد حتما باید به پزشک مراجعه کند. حتما بعد از وارد شدن ضربه ی جدی به سر خودتان یا کسی که در اطرافتان هست با آمبولانس تماس بگیرید. اگر فردی این علائم را داشت سریعا او را به بیمارستان برسانید :
بی هوشی
تشنج
استفراغ
از دست دادن حافظه
گیجی
مشکلات بینایی یا شنوایی

سردردهای قاعدگی

سردرد اغلب با تغییرات در سطوح هورمون ها مرتبط است. در زنان، به علت تغییرات طبیعی در سطوح استروژن، سردرد میگرن شایع است.
این میگرن های قاعدگی یکی از انواع سردرد هستند که در روزهای قبل یا در طول دوره یا گاهی طی تخمک گذاری ایجاد می شود. علائم آن شبیه به میگرن بدون aura است اما طولانی تر.
سردردهای مرتبط با هورمون همچنین می توانند ناشی از موارد زیر باشند :
مصرف قرص های ضد بارداری
یائسگی
بارداری
درمان سردرد قاعدگی مشابه درمان برای میگرن بدون آورا است.
اقدامات پیشگیرانه این نوع سردرد عبارتند از :
درمان هورمونی
مصرف تریپتان یا داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی در دوران قاعدگی
جایگزین کردن روش های دیگر ضدبارداری به جز مصرف قرص
هورمون های جایگزین برای زنان در معرض یائسگی

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

اکثر سردردها به ندرت نشانی از مساله ای جدی تر هستند و اغلب افراد بعد از مصرف مسکن ها دردشان بهبود می یابد.
با این حال در صورتی که سردرد های شدید، مداوم و مکرر را تجربه کردید حتما به پزشک مراجعه کنید. از جمله علائمی که باید بعد از مشاهده ی آن ها به پزشک مراجعه کرد عبارتند از :
سردرد های ناگهانی و بسیار دردناک
سردردهای مداوم در کودکان
سردرد پس از ضربه ی شدید وارد شده به سر
گیجی، اختلال در بینایی، تعادل و تکلم همراه با سردرد
سردرد همراه با بی حسی و ضعف
همراه با تشنج و تب
همراه با استفراغ مکرر

PinterestLinkedIn

اسپاستیسیتی ؛ علائم و درمان سفتی اندام چیست؟

اسپاستیسیتی چیست؟

اسپاستیسیتی یا سفتی عضلات کی اتفاق می افتد؟

اسپاستیسیتی یک بیماری است که در آن عضلات خاصی به طور مداوم دچار انقباض می‌شوند. این انقباضات باعث سفتی و سختی عضلات میشوند و می توانند در روند حرکات طبیعی، گفتار و راه رفتن اختلال ایجاد کند.
اسپاستیسیتی معمولا توسط آسیب به بخشی از مغز یا نخاع ایجاد می شود. آسیب باعث تغییر در توازن سیگنال بین سیستم عصبی و عضلات می شود. این عدم تعادل منجر به افزایش فعالیت در ماهیچه ها می شود. اسپاستیسیتی اثری منفی بر روی ماهیچه ها و مفاصل می گذارد، به خصوص در کودکانی که رو به رشد هستند بسیار مضر است.

میزان شیوع اسپاستیسیتی

بیش از 12 میلیون نفر در سراسر جهان دچار اسپاستیسیتی هستند. حدود 80 درصد افراد مبتلا به فلج مغزی درجات مختلف اسپاسم دارند.
سایر شرایطی که ممکن است باعث اسپاستیسیتی شوند عبارتند از :

• ضربه مغزی
• آسیب نخاعی
• آسیب مغزی به دلیل کمبود اکسیژن
• سکته مغزی
• آنسفالیت (ورم مغز)
• مننژیت
• آدرنولکودیستروفی
• اسکلروز جانبی آمیوتروفیک
• فنیل کتونوری

اسپاستیسیتی در فلج مغزی

در فرد مبتلا به فلج مغزی، آسیب مغزی رخ داده است. به دلایلی نامعلوم آسیب در منطقه ای که مغز مسئول کنترل هماهنگی عضلات و حرکات عضلات پاها و دست ها است، رخ می دهد.
بنابراین، مغز افراد مبتلا به فلج مغزی قادر نیست میزان انعطاف پذیری عضلات را کنترل کند.
افراد متولد شده با فلج مغزی، در هنگام تولد نارسایی در اندامهایشان ندارند اما به مرور زمان این نارسایی بروز پیدا می کند. محدودیت کشش و استفاده از عضلات در فعالیت های روزمره از علائم اسپاستیسیتی عضلات است.

اسپاستیسیتی در مولتیپل اسکلروزیس MS

اسپاستیسیتی یک علامت بسیار رایج در ام اس است. دو نوع اسپاسم مربوط به ام اس وجود دارد :

اسپاسم ماهیچه های عضله ی خم کننده :

در این اسپاسم، عضلات همسترینگ پشت پا و یا عضلات فلکسور بالای ران تحت تاثیر قرار می گیرند. خم شدن ارادی زانو ها و باسن به سمت قفسه ی سینه از علائم این نوع اسپاسم است.

اکستانسور اسپاسم :

در این نوع اسپاسم عضلات چهار سر ران و داخل آن تحت تاثیر قرار می گیرند و زانو ها و باسن را مستقیم اما به هم فشرده نگه می دارد.
اسپاستیسیتی ممکن است در بازوها نیز اتفاق بیوفتد ولی میزان شیوع آن در افراد دارای MS کمتر است.
اسپاستیسیتی ممکن است به علت حرکات ناگهانی و سریع، تغییر موقعیت ناگهانی، انقباض عضله، بالا رفتن دما، رطوبت یا عفونت بدتر شود. حتی ممکن است به دلیل پوشیدن لباس تنگ هم این اتفاق پیش آید.

اسپاستیسیتی در بیماران آسیب تروماتیک مغزی TBI

اسپاستیسیتی در بیماران مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی که بر اثر آسیب به ساقه ی مغز، مخچه یا مغز میانی پیش آمده، اتفاق می افتد. بر اثر این آسیب مرکز رفلکس در مغز تحت تاثیر قرار می گیرد و موجب قطع جریان پیام در مسیرهای عصبی مختلف می شود. این اختلال می تواند باعث بروز تغییرات در هماهنگی عضلات ، حرکات، حس ادراک و رفلکس شود.
محلی که TBI در آن رخ داده تعیین می کند که کدام قسمت های بدن تحت تاثیر قرار می گیرد. مراکز رفلکس در مغز خیلی پیچیده تر از مراکز رفلکس نخاع هستند، همین نکته باعث می شود درمان اسپاستیسیتی در فردی مبتلا به TBI بسیار سخت تر نسبت به فردی باشد که مبتلا به صدمات نخاعی یا اختلالات عصبی است.
بر اثر اسپاسم در این بیماران آرنج ها محکم به کنار بدن میچسبند، مچ و انگشت ها خم میشوند و دست به صورت مشت در می آید.
پاها معمولا از ناحیه ی کمر باز می شوند و مچ و انگشتان پا به حالت خمیده در می آیند.

علائم اسپاستیسیتی

اسپاسم در عضلات ممکن است احساس سفتی خفیفی در عضلات باشد و یا ممکن است به حدی شدید باشد که اسپاسم های دردناک و غیر قابل کنترل در اندام ها، اغلب در پاها و بازوها تولید کند.
اسپاستیسیتی همچنین می تواند احساس درد و سفتی و سختی در اطراف مفاصل ایجاد کند و یا باعث کمردرد شود.
اثرات جانبی اسپاستیسیتی عبارتند از :

• سختی عضله، که باعث می شود حرکات بدون دقت و بعضی به سختی انجام شود
• اسپاسم عضلانی باعث انقباض عضلانی غیرقابل کنترل و غالبا دردناک می شود
• حرکت غیر ارادی پاها
• تغییر شکل عضلات و مفاصل
• خستگی عضلات
• مهار رشد طولی عضلات
• مهار سنتز پروتئین در سلول های عضلانی

عوارض جانبی دیگر عبارتند از :

• عفونت های دستگاه ادراری
• یبوست مزمن
• تب و یا بیماری های سیستمیک دیگر
• زخم بستر

گزینه های درمانی

انواع مختلفی از درمان با توجه به علت اصلی بیماری، سن بیمار و شدت اسپاسم وجود دارد. درمان ها اهداف و نتایج مشترکی دارند که شامل موارد زیر است :

• تسکین علائم و نشانه های اسپاسم
• کاهش درد و فراوانی انقباضات
• بهبود راه رفتن و انجام فعالیت های روزانه
• کاهش چالش انجام مراقبت های درمانی مانند پانسمان، تغذیه، حمام کردن …
• بهبود عملکرد های ارادی
• توانایی رشد عضلانی نرمال در کودکان

کاردرمانی و ورزش درمانی

کاردرمانی و ورزش درمانی برای اسپاستیسیتی جهت کاهش تنش عضلانی، حفظ یا بهبود دامنه حرکت، افزایش قدرت و هماهنگی و بهبود راحتی، طراحی شده است.
درمان ممکن است شامل تمرینات کششی و استقامتی، پشت بند (brace ) های موقتی، استفاده از کمپرس یخ، تحریک الکتریکی و بیوفیدبک biofeedback باشد.

داروهای خوراکی

داروهای خوراکی زمانی استفاده می شوند که نشانه های اسپاستیسیتی در عملکرد فعالیت های روزانه و خواب اختلال ایجاد می کنند.
برای نتیجه ی موثر ، بهتر است که از دو یا چند دارو به طور همزمان یا ترکیب دارو با روش درمانی دیگر استفاده شود.
بسیار مهم هست که در تمام این جریانات متخصص مغز و اعصاب شما کنارتان باشد و راهنمایی های لازم را انجام دهد.
داروهای مورد استفاده عبارتند از :

• باکلوفن
• بنزودیازپین ها
• دنتول سدیم
• ایمپیدازولین ها
• گاباپنتین

تزریق بوتولینوم توکسین BTA

بوتولینوم توکسین که به عنوان تزریق بوتاکس نیز شناخته می شود، زمانی که به مقدار کمی استفاده شود می تواند در درمان اسپاستیسیتی موثر واقع شود.
هنگامی که بوتاکس به عضلات تزریق می شود از آزاد شدن استیل کولین جلوگیری می کند در نتیجه موجب ریلکس و آرام شدن عضلات می شود.
تزریق ها عموما در عرض چند روز تاثیر خود را می گذارند و به مدت 12 تا 16 هفته اثرشان باقی می ماند. گرچه مزایای عملکردی در نتیجه ی تزریق مدت زمان بیشتری باقی می ماند.
توجه داشته باشید که در تعداد تزریقاتی که می تواند تجویز شود محدودیت وجود دارد.

متخصص مغز و اعصاب – Neurologist کیست؟

برای چه بیماری هایی به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنیم؟

 

متخصص مغز و اعصاب یا Neurologist پزشکی متخصص است که بعد از گذراندن دوره ی پزشکی عمومی و 4 سال رزیدنتی در تخصص بیماری های مغز و اعصاب Neurology   به نورولوژیست منسوب می گردد تا بتواند بیماری هایی از قبیل ام اس MS ، انواع سردرد (میگرن ، سردرد های تنشی ، سردرد های خوشه ای و …)، تشنج ، صرع ، بیمری های عروقی مغز ، فلج ، کمر درد های مزمن ، سکته مغزی و … را تشخیص دهد و درمان لازم را انجام دهد.

سیستم عصبی انسان از دو بخش سیستم عصبی مرکزی و سیستم عصبی محیطی تشکیل شده است. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز (نیمکره های مغز  ، ساقه مغز و مخچه ) و نخاع می باشد؛ سیستم عصبی محیطی شامل نورونهای عصبی محیطی است که ارتباط بین مغز و نخاع با بقیه ارگانها، اندامها و عضلات را برقرار می کند. سیستم عصبی سایر قسمت های بدن را سازماندهی و فرماندهی می کند ، از این رو تشخیص بیماری های مغز و اعصاب و درمان آن ها بسیار مهم و تخصصی است که باید فقط توسط متخصص مغز و اعصاب که دانش و مهارت لازم را در این زمینه دارد ، انجام شود.

متخصص مغز و اعصاب درمان های غیر جراحی بیماری های عضلات و مغز و اعصاب را انجام می دهد و در مواردی خاص نیازمند جراحی ، شما را به جراح ارجاع می دهد و در صورتی که بیمار نیاز به بررسی رفتاری و هیجانی داشته باشد یا دچار اختلالات روانی باشد به روانپزشک (متخصص اعصاب و روان) ارجاع داده می شود.

بیماری‌های مرتبط با مغز، نخاع، ستون فقرات و بیماری‌هایی از جمله دیسک گردن و دیسک کمر در حیطه کاری جراح مغز و اعصاب قرار می‌گیرد. توجه به این موضوع مهم است که هر گونه عمل جراحی بر روی ستون فقرات به این دلیل که طی آن عمل ممکن است به نخاع فرد بیمار آسیب وارد شود در حیطه کاری جراح مغز و اعصاب قرار می گیرد.

 

کی به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنیم؟

 

بیمار بلافاصله بعد از بروز بیماریهای مغز و اعصاب و مشاهده ی علائم اولیه ی این بیماری ها باید به پزشک نورولوژیست مراجعه کند، اغلب بیماری های مغز و اعصاب پیشرونده هستند و با مراجعه به موقع به پزشک متخصص مغز و اعصاب پس از تشخیص بیماری از پیشرفت آن جلوگیری شده و مراحل درمان آغاز می شود.متخصص مغز و اعصاب قادر به تشخیص ، کنترل و درمان بیماری های عصبی یا مشکلات عصبی است. علائمی که معمولا با مشاهده ی آن ها باید به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کرد عبارتند از :

• ضعف عضلانی
• گیجی
• سرگیجه
• انواع سردرد ( میگرن، کلاستر، تنشی، …)
• اختلال در راه رفتن و تعادل
• تشنج
• بیهوشی گذرا
• پایین آمدن سطح هوشیاری

افرادی که دچار اختلال در حواس پنجگانه خود می شوند مانند حس لامسه، بینایی، بویایی، ممکن است نیاز به یک متخصص مغز و اعصاب داشته باشند. مشکلات حسی گاهی ناشی از اختلالات سیستم عصبی است.

متخصص مغز و اعصاب خوب با توجه به چگونگی کارکرد سیستم عصبی و مهارت و دانش لازم، قادر به تشخیص نوع بیماری سیستم عصبی می باشد. جهت انجام معاینات دقیق در صورت نیاز روش های پاراکلینیک از جمله تصویر برداری مغز شامل ام آر آی MRI ، سی تی اسکن مغز، نوار مغز و نوار عصب عضله، سونوگرافی داپلر عروق مغز و کاروتید مورد استفاده قرار می گیرد.

 

بیماری های مغز و اعصاب

 

برخی از بیماری های مربوط به مغز و اعصاب عبارتند از :

• اختلالات حافظه مانند آلزایمر
• انواع سردرد
• بیماری های حرکتی مانند پارکینسون
• اختلال تکلم و صحبت کردن
• بیماری های ستون فقرات
• انواع لرزش و تومور دست
• اختلالات خواب شامل بی خوابی و نداشتن خواب عمیق
• اختلالات اعصاب محیطی
• بیماری های درگیر کننده ی میلین مغز مانند ام اس

 

محل کار متخصص مغز و اعصاب کجاست؟

 

متخصصان مغز و اعصاب بیماران خود را در کلینیک و یا بیمارستان ملاقات می کنند. بسیاری از متخصصان در بیمارستان های عمومی و خصوصی فعالیت می کنند. اگر شما نیاز به جراحی داشته باشید، متخصص مغز و اعصاب شما را به یک جراح مغز و اعصاب ارجاع می دهد.

 

چگونه متخصص مغز و اعصاب خوب پیدا کنیم؟

 

در صورت نیاز، از پزشک عمومی خود بخواهید تا شما را جهت ادامه ی درمان و یا تشخیص بیماری، به یک متخصص مغز و اعصاب خوب راهنمایی کند. شما باید بلافاصله بعد از بروز علائم بیماری های مغز و اعصاب و جلوگیری از پیشرفت بیماری به بهترین متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

 

اهمیت مراجعه به متخصص مغز و اعصاب خوب

 

پیدا کردن متخصص مغز و اعصاب خوب، به خصوص برای بیماران مبتلا به بیماری های مزمن که نیاز به مراقبت بلند مدت دارند ، بسیار مهم است. یک متخصص مغز و اعصاب خوب پزشکی است که ترکیبی از دانش و مهارت پزشکی و مهارت های ارتباطی و حس دلسوزانه داشته باشد.

متخصص مغز و اعصاب باید به تاریخچه ی بیمار و پرونده ی پزشکی و توجه کند. باید اطمینان حاصل کنید که پرونده ی شما مورد بررسی دقیق قرار گرفته تا از انجام آزمایش های تکراری و انجام پروسه های طولانی و تکراری جلوگیری شود و فرایند درمان شما تسریع یابد. اگر متخصص مغز و اعصاب معتمد و مورد اطمینان بیمار باشد و بیمار طبق دستورات پزشک عمل کند ، روند درمان با سرعت بیشتری انجام می شود . درمان بعد از اولین مراجعه شروع خواهد شد و بیمار تحت نظر پزشک قرار می گیرد.

 

تشخیص بیماری های مغز و اعصاب با فن آوری های جدید

 

امروزه با پیشرفت علم و گسترش تکنولوژی ، روش های جدیدی جهت بهبود سلامت جامعه و سرعت بخشیدن به تشخیص و درمان بیماری ها ، پا به عرصه گذاشته اند. ابزارهایی که اطلاعاتی از داخل بدن بیمار بدست پزشکان می دهند و جهت پیشگیری و یا تشخیص دقیق و درمان بیماری بکار می روند عبارتند از :

• سونوگرافی داپلر (سونوگرافی از عروق مغز)
• نوار عصب و عضله
• نوار مغز
• ام آر آی MRI
• سی تی اسکن مغز
• …

تشخیص به موقع و زود هنگام بیماری ها پیشرفت چشم گیری در آینده ایجاد می کند . ردیابی بسیاری از بیماری های مغز و اعصاب کار دشواری است. تشخیص زود هنگام این بیماری ها به درمان بهتر و موثرتر آنها بسیار کمک خواهد کرد.

کلینیک تخصصی دکتر سید حسین آقامیری متخصص مغز و اعصاب تهران ، مجهز به مدرن ترین تجهیزات است و تمامی خدمات نوار مغز ، نوار عصب عضله ، سونوگرافی داپلر عروق مغز و انواع تزریق های لوکال یا ناحیه ای برای درمان سردردهای مزمن و مقاوم به درمان داخل مطب انجام می شود.

همچنین تزریق دیسپورت ها برای درمان اسپاستیسیتی یا سفتی اندام که بعد از سکته مغزی بروز می کند تحت گاید سونوگرافی به صورت دقیق انجام می شود. جهت مراجعه و اخذ اطلاعات بیشتر لطفا به صفحه ی تماس با ما مراجعه کنید.